تاثیر خارج شدن زودهنگام ازتخت برتهوع بیماران آپاندکتومی شده

مقدمه: آپاندکتومی متداول‌ترین عمل جراحی اورژانس است. تهوع به عنوان یک عارضه نگران کننده بعد از عمل، باعث نارضایتی و تجربه ناخوشایند بیماران از عمل جراحی می‌شود. به نظر می‌رسد که این عارضه با خروج زودهنگام بیماران از تخت کاهش می‌یابد. هدف: تعیین تاثیر خارج شدن زودهنگام از تخت بر تهوع (وقوع، شدت، مدت، دفعات) بیماران آپاندکتومی شده. روش: در این کارآزمایی بالینی، 60 بیمار با عمل آپاندکتومی در بیمارستان امام‌رضا(ع) و دکترشیخ شهر مشهد به صورت تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده‌ها معیار شبیه‌سازی بصری شدت تهوع، مقیاس دیداری سنجش درد بود. بیماران در گروه آزمون در چهار مرحله بعد از عمل جراحی آپاندکتومی از تخت خارج شدند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 16 و آزمون‌های آماری تی‌مستقل، من‌ویتنی و مجذورکای تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها:  در مرحله 4 ساعت بعد از عمل، تفاوت معنی‌داری در وقوع، شدت و مدت تهوع بیماران در دو گروه وجود نداشت. وقوع تهوع در 6 و 8 ساعت بعد از عمل در گروه آزمون کمتر از گروه کنترل بود (001/0p<). شدت تهوع نیز در مرحله دوم و سوم خروج زودرس از تخت در گروه آزمون (8/10±2/5) کمتر از گروه کنترل (4/22±8/25)بود (001/0p<). مدت تهوع در گروه آزمون کمتر از گروه کنترل بود (001/0p<). دفعات تهوع در بیماران آپاندکتومی شده در گروه آزمون 5/1 برابر کمتر از گروه کنترل بود (001/0p<). نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که خروج زودهنگام بیمار از تخت بعد از عمل جراحی با کاهش وقوع، شدت، مدت و دفعات تهوع بیماران همراه است.