بررسی تاثیر بسته مراقبتی مبتنی بر شواهد بر تکامل مهارت‌های حرکتی عمومی شیرخواران ساکن در شیرخوارگاه

مقدمه: سال اول زندگی مهم‌ترین دوره خارج رحمی تکامل مغزی و نیازمند تحریکات محیطی برای بروز قابلیت‌های تکاملی می‌باشد؛ اما کودکان شیرخوارگاهی به دلیل محرومیت‌های محیطی مکرر، در معرض تاخیر تکاملی قرار دارند. هدف: تعیین تاثیر بسته مراقبتی مبتنی بر شواهد بر تکامل مهارت‌های حرکتی عمومی شیرخواران ساکن شیرخوارگاه. روش: در این کارآزمایی بالینی دوگروهه تصادفی که در شیرخوارگاه حضرت علی‌اصغر(ع) مشهد در سال 1392 انجام شد؛ بسته مراقبتی مبتنی بر شواهد ارزیابی شد. 50 کودک 12-1 ماهه شیرخوارگاه به صورت تصادفی در گروه مداخله و کنترل جای گرفتند. بسته مراقبتی برای کودکان گروه مداخله، سه بار در هفته، به مدت 8 هفته اجرا شد. سن تکامل مهارت‌های حرکتی عمومی قبل از مداخله، هفته 6 و 8 مداخله توسط ابزار دنور 2 ارزیابی شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 5/11 و آزمون‌های تی‌مستقل، من‌ویتنی و آزمون اندازه‌های تکراری تحلیل شد. یافته‌ها: میانگین سنی نمونه پژوهش حاضر 62/14±64/20 هفته بود. 32 درصد دختر و 68 درصد پسر بودند. میانگین سن تکامل مهارت‌های حرکتی عمومی قبل از مداخله در گروه مداخله (9/7±4/21) و گروه کنترل (0/13±8/15)، تفاوت آماری معنی‌داری نداشت (05/0p>). بعد از 6 هفته اجرای بسته مراقبتی، میانگین سن تکامل مهارت‌های حرکتی عمومی در گروه مداخله (8/10±5/26) نسبت به گروه کنترل (4/11±4/21)، بر اساس آزمون تی‌مستقل افزایش معنی‌داری نشان نداد (115/0p=)؛ اما در هفته 8 مداخله، میانگین سن مهارت‌های حرکتی عمومی در گروه مداخله (5/10±36/29) نسبت به گروه کنترل (4/10±9/22) تفاوت آماری معنی‌داری وجود داشت (033/0p<). نتیجه‌گیری: از بسته حاضر می‌توان برای ارتقای مهارت‌های حرکتی عمومی در شیرخواران در معرض خطر تاخیر تکاملی مانند شیرخواران ساکن پرورشگاه‌ها استفاده کرد.