تاثیر برنامه کوتاه‌مدت بازتوانی قلبی بر اضطراب و افسردگی در بیماران پس از جراحی بای‌پس عروق کرونر

مقدمه: اضطراب و افسردگی یکی از عوارض شایع پس از عمل جراحی بای‌پس عروق کرونر می‌باشد. اگر چه ممکن است بیماران به دنبال جراحی قلب از مزایای جسمی و روانی بازتوانی قلبی سود ببرند؛ ولی برخی جنبه‌های فردی و اجتماعی می‌تواند روش اجرای بازتوانی قلبی را تغییر دهد. هدف: تعیین تاثیر برنامه کوتاه‌مدت بازتوانی قلبی بر اضطراب و افسردگی بیماران پس از جراحی بای‌پس عروق کرونر. روش: در این پژوهش شبه‌تجربی، 70 بیمار تحت عمل جراحی بای‌پس عروق کرونر در بیمارستان رضوی مشهد به صورت تخصیص غیرتصادفی در دو گروه مداخله و کنترل بررسی شدند. گروه مداخله به مدت 4 هفته 10 جلسه‌ای  تحت برنامه بازتوانی قلبی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه اضطراب و افسردگی بیمارستانی و پرسشنامه حمایت اجتماعی بود. پایایی ابزار با محاسبه آلفای کرونباخ تعیین گردید. داده‌ها توسط نرم‌افزار spss نسخه 21 و آزمون‌های تی‌مستقل، تی‌زوج، مجذورکای و من‌ویتنی تحلیل شد. یافته‌ها: دو گروه از نظر میانگین نمرات اضطراب و افسردگی قبل از مداخله تفاوت معنی‌داری نداشتند و همچنین دو گروه از نظر متغیرهای زمینه‌ای و مخدوش کننده همگن بودند. پس از مداخله، میانگین نمره اضطراب در گروه بازتوانی (1/3±8/8) به طور معنی‌داری کمتر از گروه کنترل (9/3±0/14) بود (031/0p<). میانگین نمره افسردگی در گروه بازتوانی (9/2±8/7) به طور معنی‌داری کمتر از گروه کنترل (2/3±5/14) بود (001/0p<). نتیجه‌گیری: برنامه کوتاه‌مدت بازتوانی قلبی می‌تواند در کاهش اضطراب و افسردگی بیماران پس از جراحی بای‌پس عروق کرونر موثر باشد. این نتیجه را می‌توان در طرح‌ریزی برنامه مراقبتی، آموزش و تشویق بیماران برای بازتوانی پس از جراحی قلبی به کار برد.