تاثیر مشارکت خانواده بر سلامت عمومی مادر و طول مدت بستری نوزاد نارس

مقدمه: فشارهای ناشی از مراقبت از نوزاد نارس به خصوص نوزاد بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان می‌تواند با تغییرات جبران‌ناپذیر بر سلامت روانی و جسمانی خانواده، کیفیت زندگی و سلامت نوزاد را تحت تاثیر قرار دهد. هدف: تعیین تاثیر مشارکت خانواده بر سلامت عمومی مادر و طول مدت بستری نوزاد نارس. روش: در این کارآزمایی بالینی دوگروهی، 60 مادر نخست‌زا و نوزاد نارس بستری آن‌ها در بخش‌های مراقبت ویژه نوزادان به صورت تصادفی به دو گروه مشارکت خانواده و شاهد تخصیص یافتند. توانمندسازی گروه مشارکت خانواده برای انجام مراقبت‌های پایه در مراحل آموزش و عملکرد مستقل صورت گرفت. گروه شاهد مراقبت‌های معمول بخش را دریافت کردند. سلامت عمومی مادران با پرسشنامه سلامت عمومی مادران گلدبرگ بررسی شد؛ که در آن، امتیاز بالاتر نشانه سلامت عمومی کمتر بود. تحلیل داده‌ها توسط آزمون‌های تی‌مستقل و من‌ویتنی با استفاده از نرم‌افزار spss ویرایش 5/11 انجام شد. یافته‌ها: آزمون تی‌مستقل بین میانگین سلامت عمومی در گروه مشارکت خانواده (9/8±2/21) در مرحله پس از مداخله نسبت به گروه شاهد (0/13±4/35) تفاوت آماری معنی‌داری نشان داد (01/0>p). آزمون من‌ویتنی از نظر طول مدت بستری بین دو گروه تفاوت معنی‌داری نشان نداد.   نتیجه‌گیری: مشارکت خانواده در مراقبت از نوزاد نارس می‌تواند سلامت عمومی مادر را افزایش داده و به عنوان یک روش کاربردی برای ارتقای سلامت خانواده توصیه می‌شود.