بررسی تاثیر برنامه ارتقای سلامت با رویکرد مشارکتی بر میزان فعالیت جسمانی دختران دبستانی دارای اضافه‌وزن

مقدمه: امروزه به دلیل موثر نبودن مداخلات در زمینه پیشگیری از اضافه‌وزن در کودکان سنین دبستان، به نظر می‌رسد توجه به رویکرد مشارکتی به منظور پیشگیری و کنترل اضافه‌وزن آن‌ها ضرورت دارد. هدف: تعیین تاثیر برنامه ارتقای سلامت با رویکرد مشارکتی بر میزان فعالیت جسمانی دختران دارای اضافه‌وزن دبستانی. روش: این مطالعه نیمه‌تجربی که از نوع پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون دوگروهی است؛ با مشارکت 80 دانش‌آموز دختر که به طور تصادفی انتخاب شدند؛ انجام شد. داده‌ها از طریق چک‌لیست فعالیت ورزشی جمع‌آوری گردید. در گروه آزمون، برنامه ارتقای سلامت در سه مرحله بررسی و شناخت، برنامه‌ریزی حمایتی در طی 8-6 جلسه یک ساعته به مدت 4 هفته متوالی (هر هفته 2 جلسه برای دانش‌آموز، والدین و معلمین)، فعالیت متناسب با شرایط کودک 3 روز در هفته و ارزشیابی به مدت 3 ماه اجرا گردید. میزان فعالیت ورزشی در دو گروه قبل از مداخله و 3 ماه بعد توسط کودک و والدین بررسی شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 16 با آزمون‌های آماری تی‌مستقل، تی‌وابسته و مجذورکای صورت گرفت. یافته‌ها:  دو گروه از لحاظ سن کودک، رتبه تولد، سابقه ابتلا به بیماری، نوع تغذیه، سن والدین، تحصیلات، شغل و درآمد، مدت زمان فعالیت ورزشی قبل از مداخله همسان بودند. بعد از مداخله، دو گروه آزمون و شاهد از نظر مدت زمان فعالیت ورزشی اختلاف معناداری داشتند (001/0p<). نتیجه‌گیری: اجرای برنامه ارتقای سلامت با مشارکت کودک، والدین و اولیای مدرسه می‌تواند مدت زمان فعالیت ورزشی در کودکان دارای اضافه‌وزن را افزایش دهد.