تاثیر تحریک چندحسی بر میزان اشباع اکسیژن حین معاینه چشم در نوزادان نارس

مقدمه: معاینه چشم برای غربالگری رتینوپاتی نارسی به عنوان یکی از شیوه‌های دردناک، سبب تغییرات فیزیولوژیک در نوزادان نارس می‌گردد.تحریک چندحسی یک روش ضددرد غیردارویی می‌باشد؛ که بر معیارهای فیزیولوژیک نوزادان در طی رویه دردناک تاثیر دارد. هدف: تعیین تاثیر تحریک چندحسی بر میزان اشباع اکسیژن حین معاینه چشم در نوزادان نارس. روش: در این کارآزمایی بالینی تصادفی دو گروهی یک‌سوکور، 80 نوزاد نارس در بیمارستان خاتم‌الانبیاء(ص) مشهد در سال 1393 در دو گروه «تحریک چندحسی» و «کنترل» تخصیص یافتند. در گروه مداخله، برنامه تحریک چندحسی 15 دقیقه قبل از شروع معاینه اجرا می‌شد و گروه کنترل، مراقبت‌های معمول بخش را دریافت می‌کردند. میزان اشباع اکسیژن هر نوزاد در فواصل 30 ثانیه‌ای قبل، حین و بعد از معاینه چشم در چک‌لیست پژوهشگرساخته و همچنین مشخصات فیزیولوژیک نوزاد ثبت شد. تحلیل داده‌ها توسط آزمون‌های تی‌مستقل، من‌ویتنی، آنالیزواریانس با اندازه‌های‌تکراری با استفاده از نرم‌افزار spss ویرایش 5/11 انجام شد. یافته‌ها: میانگین سن جنینی در گروه مداخله 7/1±4/30 و گروه شاهد 8/1±6/30 هفته بود. بر اساس آزمون آنالیز واریانس با اندازه‌های تکراری، میزان اشباع اکسیژن خون شریانی در هر دو گروه طی مراحل ارزیابی تفاوت معنی‌داری داشته است (001/0(p<؛ که در مرحله حین معاینه چشم‌ها این میزان در گروه مداخله 5/3±6/92 و در گروه شاهد 0/2±1/90 بود. تغییرات اشباع اکسیژن در حین معاینه در دو گروه معنی‌دار بود (001/0(pنتیجه‌گیری: برنامه تحریک چندحسی کاهش کمتری را در میزان اشباع اکسیژن سبب می‌شود. تحریک چندحسی به عنوان راهکاری به منظور کاهش تغییرات فیزیولوژیک نوزادان در حین معاینه چشم می‌تواند استفاده شود.