تاثیر کرونا ویروس بر سطح خشونت خانگی: مطالعه موردی زنان شهر مشهد (منطقه بلوار توس)

زمینه و هدف: خشونت خانگی از مهم‌ترین حوزه‌های بزه‌ دیدگی پنهان است که متاثر از عوامل مختلف ظهور و افزایش می‌یابد. هدف از پژوهش حاضر مطالعه تاثیر کرونا به عنوان یک بحران پزشکی و چندجانبه بر میزان خشونت خانگی است. روش‌کار: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بوده و از جامعه آماری زنان شهر مشهد، تعداد 250 نفر از حاشیه شهر به روش نمونه‌گیری در دسترس در پژوهش شرکت کردند. سوالات حاوی اطلاعاتی مربوط به نحوه رفتار زوج در بروز انواع خشونت در بازه زمانی یکسال قبل و بعد از کرونا است. جهت جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. به منظور بررسی ارتباط معنایی متغیرها از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.نتایج: دستاورد پژوهش حکایت از افزایش بروز انواع خشونت خانگی در نخستین سال پس از شیوع کرونا دارد. بیش‌ترین سهم، مربوط به خشونت عاطفی و کلامی و کمترین آن در خشونت جنسی و جسمی خطرناک مشاهده شد. یافته‌ها نشان‌دهنده سطح بالای رابطه معناداری میان سطح درآمد و افزایش خشونت در دوران کرونا است(p<0.01) .در حالی که هیچ رابطه معناداری میان دسترسی به خدمات حمایتی و افزایش خشونت یافت نشد. همچنین از نظر پاسخ‌دهندگان محدودیت دسترسی به دورهمی‌ها و اجتماعات مهم‌ترین عامل در ظهور و افزایش خشونت است. نتیجه‌گیری: به نظر می رسد سیاست‌های مربوط به اعمال محدودیت‌های ارتباط فیزیکی، قرنطیته خانگی و آسیب‌های اقتصادی ناشی از این امور را میتوان عمده‌ عوامل رشد خشونت خانگی متاثر از کرونا ویروس دانست.

the effect of the coronavirus on the extent of domestic violence: a case study of women in toos boulevard district, mashhad city, iran

background and aim: domestic violence is one of the most important cases of hidden victimization influenced by different factors. this research aimed to investigate the effect of corona as a medical crisis on the level of domestic violence.materials and methods: this study was a descriptive research of the correlation type conducted on the statistical population of women in mashhad city, the sample being 250 women in the outskirts of the city selected using the convenience sampling method. a researcher-developed questionnaire was used to get information related to the behavior of the husband when faced with different types of violence during a period of two years ─ one year before, and one year after, the corona virus outbreak. the pearson’s correlation coefficient method was used to find the semantic relationship of the variables.                                                                results: the incidence of domestic violence has increased in the first year after the coronavirus outbreak. the highest and lowest shares of such violence were found to be related to emotional and verbal violence and sexual violence, respectively. the findings also showed a highly significant relationship between income and the increase in violence during the corona era (p<0.01) but no statistically significant relationship between access to support services and increased violence. finally, restricting access to gatherings was found to be the most important factor in increasing violence.conclusion: based on the findings, it seems that policies related to imposing communication restrictions, home quarantine and the economic damage caused by them can be the main factors causing increased domestic violence due to coronavirus.