تاثیر درمان پذیرش و تعهد بر فرسودگی زناشویی زوجین با تعارض زناشویی

زمینه و هدف: فرسودگی در زوجین یک روند تدریجی و به ندرت ناگهانی است که طی آن صمیمیت و عشق به تدریج رنگ باخته و به همراه آن خستگی عمومی عارض می‌گردد. از طرفی اغلب مداخلات زوج‌درمانی درصدد کاهش تعارضات زناشویی زوجین می باشند. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد بر فرسودگی زناشویی زوجین دارای تعارض زناشویی بود.روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل همراه با مرحله پیگیری 45 روزه بود. در این پژوهش جامعه آماری کلیه زوجین دارای تعارضات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر کرج در سال 1399 بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده تعداد 14 زوج که نمره بالاتر از 111 در پرسشنامه تعارضات زناشویی کسب کردند در یک گروه آزمایش (7 زوج) و کنترل (7 زوج) قرار گرفتند. گروه‌ آزمایش تحت درمان پذیرش و تعهد (12 جلسه 90 دقیقه‌ای) قرار گرفت؛ اما گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله ای دریافت نکردند و در لیست انتظار باقی ماندند. از پرسشنامه تعارضات زناشویی براتی و ثنایی و فرسودگی زناشویی pines به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. ‌تحلیل داده ها با تحلیل واریانس مکرر و آزمون تعقیبی بن فرونی انجام پذیرفت.نتایج: آموزش مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد ، فرسودگی زناشویی را در زوجین به‌طور معنی داری کاهش داده و نتایج در دوره پیگیری نیز از ثبات لازم برخوردار بوده است (0.05>p).نتیجه گیری: براساس نتایج پژوهش حاضر، می توان گفت که درمان پذیرش و تعهد می تواند به‌عنوان یک گزینه مداخله ای در کاهش مشکلات زناشویی مورد استفاده قرار گیرد.

The Effect of Acceptance and Commitment Therapy on Marital Burnout in Couples with Marital Conflicts

Background and Aim: Burnout in couples is a gradual and rarely sudden process in which intimacy and love gradually fade and general fatigue becomes apparent. On the other hand, most marital therapy interventions seek to reduce marital conflict. Therefore, the aim of this study was to investigate the effect of acceptance and commitment therapy on marital burnout in couples with marital conflicts.Materials and Methods: This experimental study was conducted with a pretestposttest design and a control group with a 45day followup. The statistical population included all the couple with marital conflicts referring to the counseling centers in Karaj city, Iran in 2019. The sample was a group of 14 couples who had got a score of over 111 in the maritalconflicts questionnaire, assigned randomly to an experimental (n = 7) or a control (n = 7) group. The experimental groups received an acceptance and commitment therapy (twelve 90minutes sessions), but the control group received no intervention and remained in the waiting list. Data were collected using the maritalconflicts questionnaire of Barati and Sanaee (1994) and analyzed using analysis of variance with repeated measures and the Bonferroni posthoc test.Results: Analysis of the data showed that the acceptance and commitment therapy significantly decreased marital burnout in the couples, and the results were found to be consistent enough in the followup period (P<0.05).Conclusions: Based on the results of this study, it can be said that acceptance and commitment therapy can be used as an intervention option in decreasing marital problems.