تعیین عوامل موثر بر میزان بقا به همراه شفایافتگی توسط مدل کاکس شفایافته آمیخته در بیماران مبتلا به سرطان معده در استان آذربایجان شرقی

زمینه و هدف: سرطان معده یکی از شایع ترین سرطان های دستگاه گوارش در کشور است که استان آذربایجان شرقی از این لحاظ رتبه دوم در میان استان های کشور را داراست. در این مطالعه امکان استفاده از مدل های شفایافته را در تحلیل بقا این بیماران بررسی کرده و به شناسایی عوامل موثر بر میزان بقای طولانی مدت و بقای کوتاه مدت بیماران با استفاده از مدل کاکس شفایافته آمیخته پرداختیم.روش کار: در این مطالعه از اطلاعات 184 بیمار مبتلابه سرطان معده در شهرهای استان آذربایجان شرقی که در طی سال های 88 تا 89 به مراکز درمانی مراجعه نمودند و به مدت 5 سال پیگیری شدند، استفاده کردیم.نتایج: در این مطالعه میانه زمان بقا بیماران 8/33 (فاصله اطمینان 95%: 5/9 تا 10/6) ماه بود. برازش هر دو مدل تک متغیره و نهایی کاکس شفایافته نشان داد که در قسمت بقای کوتاه مدت عامل شیمی درمانی معنی دار شده است (نسبت مخاطره= 0/49 و فاصله اطمینان 95%: 0/34 تا 0/69 و p<0.001 )نتیجه گیری: اگر جامعه مورد بررسی شامل دو گروه ایمن و مستعد برای پیشامد مورد نظر باشد، مدل های شفایافته آمیخته می توانند برای تحلیل مجزای بقا بلندمدت و کوتاه مدت بیماران مبتلابه سرطان معده مورد استفاده قرار گیرند و به شناسایی متغیرهایی که هم زمان بر این دو قسمت موثرند بپردازند.