ارزیابی ساختار عاملی مقیاس سبک‌های عاطفی در دانشجویان

زمینه و هدف: طراحی مقیاسی برای سنجش سبک تنظیم هیجانی و نیز بررسی پیامدها و عوامل موثر بر آن، موضوعی ارزشمند و قابل توجه است. هدف پژوهش حاضر، بررسی روایی و پایایی مقیاس سبک‌های عاطفی و بررسی رابطه مولفه‌های آن با تمایلات پرخاشگرانه است.مواد و روش‌ها: روش پژوهش، از نوع اعتباریابی و همبستگی است. بدین منظور نمونه‌ای به حجم 350 دانشجوی دوره کارشناسی دانشگاه فردوسی و علوم پزشکی مشهد انتخاب شدند. روش انتخاب نمونه، سهمیه‌ای بود. پرسش‌نامه سبک‌های عاطفی hofman و kashdan و پرسش‌نامه خودسنجی پرخاشگری izenk- wilson توسط شرکت‌کنندگان تکمیل شد. برای تعیین پایایی پرسش‌نامه hofman و kashdan از روش cronbach's alpha و برای تعیین روایی آن از روایی محتوایی، تحلیل مولفه‌های اصلی و روایی سازه تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که سبک عاطفی هیجانی غالب در دانشجویان، سازگاری است و بیشتر افراد از این سبک برای کنترل هیجانات استفاده می‌کنند. همچنین نتایج نشان داد که بین پنهان‌کاری با پرخاشگری (05/0 > p، 11/0- = r)، و نیز سازگاری هیجانات با پرخاشگری رابطه منفی و معنی‌داری به لحاظ آماری وجود دارد (05/0 > p، 27/0- = r)، اما بین تحمل هیجانات با پرخاشگری رابطه معنی‌داری به لحاظ آماری مشاهده نشد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه بیانگر این است که مولفه‌های خودتنظیمی هیجانی می‌توانند پرخاشگری را پیش‌بینی کنند (01/0 > p).نتیجه‌گیری: مقیاس خودتنظیمی هیجانی در دانشجویان ایرانی از روایی و پایایی کافی برخوردار است و می‌توان گفت که یکی از عوامل مرتبط با پرخاشگری، سبک عاطفی افراد است.