اثربخشی درمان مبتنی بر دلبستگی بر علایم افسردگی در دختران دارای مشکلات دلبستگی

زمینه و هدف: ماهیت پیچیده مشکلات عاطفی کودکان به کارگیری درمان‌های جدید را ایجاب می‌کند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر دلبستگی بر علایم افسردگی دانش‌آموزان دختر دوره ابتدایی با مشکلات دلبستگی انجام شد.مواد و روش‌ها: این پژوهش یک طرح آزمایشی پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پی‌گیری با گروه شاهد بود. نمونه‌ هدف 34 نفر بودند که از بین 388 نفر از دانش‌آموزان مقطع دوم و چهارم ابتدایی شهر اصفهان انتخاب شدند که بیشترین نمره را در مشکلات مربوط به دلبستگی و علایم افسردگی به دست آوردند. ارزیابی با استفاده از پرسش‌نامه مشکلات دلبستگی randolph (radq یاrandolph attachment disorder questionnaire) و فرم سلامت روان کودکان انتاریو انجام شد. مادران در 10جلسه گروهی درمان مبتنی بر دلبستگی شرکت کردند و تاثیر آن بر میزان افسردگی کودکانشان طی دو مرحله پس‌آزمون و پیگیری سه ماهه بررسی شد. نتایج حاصل از پژوهش با استفاده از نرم‌افزار 16spss و به کمک آمار توصیفی و استنباطی مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته‌ها: از آن جا که کسب نمره بیشتر در علایم اختلال افسردگی نشان از شدت علایم دارد، ملاحظه می‌شود که میانگین نمرات افسردگی گروه مداخله در مرحله پس‌آزمون و پیگیری نسبت به گروه شاهد به میزان معنی‌داری پایین‌تر است (05/0 < p). میزان کاهش علایم افسردگی گزارش شده توسط آزمودنی‌ها در مرحله پس‌آزمون 38/0 و در پیگیری سه ماهه 50/0 بود.نتیجه‌گیری: درمان مبتنی بر دلبستگی در کاهش علایم افسردگی دختران دارای مشکلات دلبستگی موثر بود و پایبندی مادران به تداوم روش‌های درمانی باعث بهبودی بیشتر در مرحله پس‌آزمون شد.