پیش‌بینی هوش معنوی دانشجویان از روی صفات شخصیتی آن‌ها

زمینه و هدف: هوش معنوی نوعی هوش غایی است که مسایل معنایی و ارزشی را نشان داده، مسایل مرتبط با آن را حل می‌کند. هدف پژوهش حاضر این است که آیا می‌توان بین ویژگی‌های شخصیتی و هوش معنوی در گروهی از دانشجویان دانشگاه اصفهان به یک رابطه آماری دست یافت.مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی به روش همبستگی در سال تحصیلی 1390-1389 انجام شد. نمونه پژوهش 284 نفر از دانشجویان کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری دانشگاه اصفهان (130 مرد و 154 زن) بودند که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند و با استفاده از پرسش‌نامه شخصیتی نیو و مقیاس هوش معنوی مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌های پژوهش با روش‌های آماری توصیفی، ضریب همبستگی pearson و رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: از بین پنج عامل شخصیت، روان‌‌آزرده‌گرایی با هوش معنوی همبستگی منفی (001/0 > p) و متغیرهای برون‌گرایی، توافق‌جویی و وجدانی بودن با هوش معنوی همبستگی مثبت (001/0 > p) داشتند. همچنین برون‌گرایی، توافق‌جویی و وجدانی بودن با هوش معنوی همبستگی چندگانه داشتند (63/16 = f).نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان دهنده نقش ویژگی‌های شخصیتی در هوش معنوی دانشجویان است. از پنج عامل بزرگ شخصیت متغیرهای برون‌گرایی، توافق‌جویی و بیش از همه وجدانی بودن پیش‌بینی کننده هوش معنوی است. بنابراین ارزیابی و توجه به ویژگی‌های شخصیتی به عنوان یک عامل پیش‌بینی کننده در افزایش هوش معنوی ضروری به نظر می‌رسد.