مقایسه سلامت روان‌شناختی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر، بیماران مبتلا به اختلال‌های ارگانیک دستگاه گوارش و افراد بهنجار

زمینه و هدف: سندرم روده تحریک‌پذیر شایع‌ترین اختلال عملکردی دستگاه گوارش است که عوامل روان‌شناختی در ایجاد و تشدید علایم آن نقش مهمی ایفا می‌کند. این پژوهش با هدف مقایسه سلامت روان‌شناختی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر، اختلال‌های ارگانیک دستگاه گوارش و افراد بهنجار انجام شد.مواد و روش‌ها: در قالب یک طرح علی- مقایسه‌ای سه گروه شرکت کننده شامل 86 نفر بیمار مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر، 86 نفر بیمار مبتلا به اختلال‌های ارگانیک دستگاه گوارش و 86 نفر از افراد بهنجار با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کننده‌ها پرسش‌نامه scl-90-r یا symptom cheklist-90-revised را تکمیل نمودند. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیری (manova) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: در تمام مولفه‌های سلامت روان‌شناختی بین بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر با بیماران مبتلا به اختلال‌های ارگانیک دستگاه گوارش و افراد بهنجار تفاوت معنی‌داری وجود دارد؛ در حالی که بین بیماران مبتلا به اختلال‌های ارگانیک دستگاه گوارش و افراد بهنجار فقط در خرده مقیاس شکایت‌های جسمانی تفاوت معنی‌داری وجود داشت.نتیجه‌گیری: با توجه به این که مبتلایان به سندرم روده تحریک‌پذیر نسبت به بیماران مبتلا به اختلال‌های ارگانیک دستگاه گوارش و افراد بهنجار، سلامت روان‌شناختی پایین‌تری داشتند، نقش عوامل روان‌شناختی در سبب‌شناسی و درمان این سندرم باید مورد توجه قرار گیرد.