معادله ساختاری رضایت زناشویی بر اساس ویژگی‌های شخصیتی (ffi-neo) و سبک‌های دلبستگی بر اساس نقش میانجی‌گرانه خودشفقتی در میان زوجین دهه دوم زندگی

زمینه و هدف: رضایت زناشویی در دهه دوم زندگی از اهمیت بالای برخوردار است. از همین رو پژوهش حاضر با هدف بررسی معادله ساختاری رضایت زناشویی بر اساس ویژگی های شخصیتی (ffi-neo) و سبک های دلبستگی بر اساس نقش میانجی گرانه خودشفقتی در میان زوجین دهه دوم زندگی انجام شد.مواد و روش‌ها: روش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه زوجین شهر اصفهان بودند که در دهه دوم زندگی مشترک خود به سر می‌بردند. حجم نمونه نیز بر اساس فرمول کوکران 384 زوج (768 نفر) مشخص و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (1989)، پرسشنامه پنج عاملی شخصیت کاستا و مک‌کرا (1997)، پرسشنامه دلبستگی بزرگسالان هزن و شیور (1987) و پرسشنامه شفقت نف (2003) گردآوری و با نرم‌افزار pls تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج نشان داد معادله ساختاری رضایت زناشویی بر اساس ویژگی های شخصیتی (ffi-neo) و سبک های دلبستگی بر اساس نقش میانجی‌گرانه خودشفقتی قابل پیش بینی است. دیگر یافته پژوهش نشان داد معادله ساختاری رضایت زناشویی بر اساس ویژگی های شخصیتی (ffi-neo) بر اساس نقش میانجی گرانه خودشفقتی قابل پیش بینی است. نهایتاً معادله ساختاری رضایت زناشویی بر اساس سبک های دلبستگی بر اساس نقش میانجی گرانه خودشفقتی قابل پیش بینی است.نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد خودشفقتی می‌تواند باعث تاثیر در رضایت زناشویی شود و از طرفی دیگر نیز ویژگی‌های شخصیتی مطلوب و سبک ‌دلبستگی ایمن می‌تواند رضایت زناشویی را افزایش دهد.

the structural equation of marital satisfaction based on personality traits (ffi-neo) and attachment styles based on the mediating role of self-compassion among couples in the second decade of life

aim and background: marital satisfaction is very important in the second decade of life. therefore, the present study was conducted with the aim of investigating the structural equation of marital satisfaction based on personality traits (ffi-neo) and attachment styles based on the mediating role of self-compassion among couples in the second decade of life.methods and materials: the present method was descriptive and correlation type. the statistical population included all the couples of isfahan city who were living in the second decade of their life together. the sample size was determined based on cochran’s formula and 384 couples (768 people) were selected using multi-stage cluster random sampling method. the data were collected through enrich’s marital satisfaction questionnaire (1989), costa and mccrae’s five-factor personality questionnaire (1997), hazen and shiver’s adult attachment questionnaire (1987), and shafqat neff’s questionnaire (2003) and analyzed with pls software.findings: the results showed that the structural equation of marital satisfaction based on personality traits (ffi-neo) and attachment styles can be predicted based on the mediating role of self-compassion. another finding of the research showed that the structural equation of marital satisfaction based on personality traits (ffi-neo) can be predicted based on the mediating role of self-compassion. finally, the structural equation of marital satisfaction based on attachment styles can be predicted based on the mediating role of self-compassion.conclusions: it seems that self-compassion can affect marital satisfaction, and on the other hand, favorable personality traits and secure attachment style can increase marital satisfaction.