مقایسه اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و معنویت درمانی بر تاب‌آوری

زمینه و هدف: مقایسه رویکردهای مختلف در جهت اثربخشی بیشتر موردعلاقه بسیاری از محققان می‌باشد؛ در این راستا هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و معنویت درمانی بر تاب‌آوری زنان مطلقه بود. مواد و روش‌ها: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش همه زنان مطلقه تحت پوشش بهزیستی شهر تهران در سال 1399 بودند که از میان آن‌ها 45 نفر داوطلب واجد شرایط وارد مطالعه شدند که با همگن‌سازی سن در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه قرار گرفتند. در پژوهش حاضر جهت توصیف و تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر، آزمون تعقیبی بنفرونی و نرم‌افزارspss  و سطح معناداری 0.05 استفاده شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که در پس‌آزمون و پیگیری، میانگین نمرات تاب‌آوری در گروه‌های آزمایش نسبت به کنترل به‌طور معنی‌دار و با تفاوت بیشتر افزایش پیداکرده است (0.05>p). به‌عبارت‌دیگر درمان شناختی مبتنی بر ذهن‌آگاهی و معنویت درمانی بر نمرات تاب‌آوری اثربخش بوده‌اند (0.05>p). همچنین تاثیر روش درمان شناختی مبتنی بر ذهن‌آگاهی در مرحله پس‌آزمون از درمان معنویت درمانی بر افزایش تاب‌آوری موثرتر بوده است. در گروه درمان شناختی مبتنی بر ذهن‌آگاهی، معنویت درمانی نمرات پس‌آزمون و پیگیری تاب‌آوری نسبت به پیش‌آزمون افزایش پیداکرده است و بین میانگین پس‌آزمون و پیگیری در هر دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد. همچنین در گروه کنترل بین میانگین نمرات پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری تاب‌آوری تفاوت معنی‌داری وجود ندارد( 0.05

comparison of the effectiveness of mindfulness-based cognitive therapy and spiritual therapy on emotional resilience

aim and background: many researchers are interested in comparing different approaches in order to be more effective; in this regard, the aim of this research was to compare the effectiveness of cognitive therapy based on mindfulness and spirituality therapy on the resilience of divorced women.methods and materials: the research method was quasi-experimental with pre-test, post-test and follow-up with a control group. the statistical population of this study was all divorced women covered by the welfare of tehran in 1399, from which 45 qualified volunteers were included in the study, who were divided into two experimental groups and one control group by age homogenization. in the present study, to describe and analyze the data, analysis of variance with repeated measures, bonferroni post hoc test and spss software with a significance level of 0.05 were used.findings: the results of the present study showed that the post-test and follow-up, the mean scores of resilience it has increased significantly in the experimental groups compared to the control group (p<0.05). in other words, cognitive therapy based on mindfulness and spiritual therapy have been effective on resilience scores (p<0.05). also, the effect of cognitive therapy based on mindfulness in the post-test phase has been more effective than spiritual therapy on increasing resilience. in the group of cognitive therapy based on mindfulness, spiritual therapy, post-test and follow-up resilience scores increased compared to the pre-test, and no significant difference was observed between the post-test and follow-up averages in both groups. also, in the control group, there is no significant difference between the mean scores of the pre-test, post-test and follow-up resilience (p<0.05). conclusions: cognitive therapy based on mindfulness and spiritual therapy for both divorced women seem to improve resilience in these individuals and reduce the individual and social consequences of divorce.