اثربخشی روان‌درمانی حمایتی بر کاهش پرخاشگری بدنی نوجوانان پسر (مطالعه مورد منفرد)

زمینه و هدف: دوره نوجوانی دوره انتقال از کودکی به بزرگسالی است که نوجوانان در آن تغییرات زیادی را تجربه می‌کنند و واکنش آنها نسبت به این تغییرات متفاوت است یکی از رفتارهای ناسازگارانه در این خصوص پرخاشگری است که از دیرباز توجه مداخلات زیادی را به خود جلب کرده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر روان‌درمانی حمایتی بر کاهش پرخاشگری بدنی نوجوانان پسر می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این پژوهش از روش پژوهش مورد منفرد با طرح a-b استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل نوجوانان پسر 12- 18 سال می باشدکه در طول 6 ماه آغازین سال 99 با علائم پرخاشگری مزمن به مرکز اورژانس اجتماعی مراجعه کرده بودند که از میان آن‌ها سه نوجوان با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. پس از سه جلسه خط پایه، جلسات مداخله آغاز و به مدت 8 جلسه 45 دقیقه‌ای هر هفته یک جلسه بسته درمانی روان‌درمانی حمایتی اجرا شد. دو جلسه پیگیری بافاصله دو هفته و یک ماه از اجرای اقدامات درمانی نیز برگزار و نتیجه ارزیابی شد. جهت جمع‌آوری‌ داده‌ها از پرسشنامه پرخاشگری باس و پری، زیر مقیاس پرخاشگری بدنی استفاده شد (1).یافته‌ها: برای بررسی فرضیه پژوهش از شاخص تغییر پایا و درصد بهبودی استفاده شد که بر اساس درصد بهبودی کلی سه نمونه پس از درمان (42/77) و پیگیری (48.02) می‌توان گفت روان‌درمانی حمایتی بر کاهش پرخاشگری بدنی نوجوانان موثر می‌باشد. نتیجه‌گیری: روان‌درمانی حمایتی بر کاهش پرخاشگری نوجوانان پسر موثر می‌باشد. این درمان با افزایش اعتمادبه‌نفس و آگاهی نسبت به نقاط قوت و ضعف در کنترل رفتارهای پرخاشگرانه موثر می‌باشد.

the effectiveness of supportive psychotherapy in reducing physical aggression in male adolescents: a single case study

aim and background: adolescence is the period of transition from childhood to adulthood in which adolescents experience many changes, and their reactions to these changes are different. one of the maladaptive behaviors in this regard is aggression, which has long been the focus of many interventions. the present study aimed to investigate the effect of supportive psychotherapy on reducing physical aggression in male adolescentsmethods and materials: in this study, a single case method with an a-b design was used. the statistical population included male adolescents aged 12-18 who were referred to the social emergency center with symptoms of chronic aggression during the first six months of 2020, of whom three were selected by purposive sampling. after three baseline sessions, the intervention sessions began, and a supportive psychotherapy package was administered for eight sessions of 45 minutes per week. two follow-up sessions were held two weeks and one month after the intervention, and the results were evaluated. the data were collected by the physical aggression subscale of the aggression questionnaire (1).findings: a stable change index and recovery percentage were used to test the research hypothesis. based on the overall recovery percentage of the three samples after treatment (42.77) and follow-up (48.02), it was concluded that supportive psychotherapy was effective in reducing physical aggression in adolescents. conclusions: supportive psychotherapy was effective in reducing aggression in male adolescents. this treatment controls aggressive behaviors by increasing self-confidence and awareness of the strengths and weaknesses.