مقایسه اثربخشی رویکرد متمرکز بر هیجان و طرحواره درمانی بر تاب‌آوری ابهام و خودمهارگری زنان دچار دلزدگی زناشویی

زمینه و هدف: تحقیقات نشان داده است که تاب‌آوری و خودمهارگری با دلزدگی زناشویی ارتباط دارد؛ در این راستا رویکردهای درمانی مختلفی توسط محققان مورداستفاده قرار گرفته است؛ بنابراین این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی رویکرد متمرکز بر هیجان و طرحواره درمانی بر تاب‌آوری ابهام و خودمهارگری انجام شد. مواد و روش‌ها: روش پژوهش از بعد هدف کاربردی و از بعد روش اجرا، نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون دو گروه آزمایش و یک گروه گواه به همراه آزمون پیگیری بود. از جامعه زنان دچار دلزدگی زناشویی منطقه سه شهر تهران، تعداد 45 نفر به روش در دسترس انتخاب و با استفاده از روش تصادفی در سه گروه جایگزین شدند. از پرسشنامه تاب‌آوری ابهام (فریسون و همکاران، 1994) و خودمهارگری (گرامیسک و همکاران، 1993) استفاده شد. داده‌های پژوهش با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بن فرونی تحلیل شد. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که هر دو رویکرد متمرکز بر هیجان و طرحواره درمانی بر افزایش تاب‌آوری ابهام و خودمهارگری زنان دچار دلزدگی زناشویی تاثیر معنی‌دار و پایداری دارند (0/001=p). نتیجه مقایسه دو رویکرد نیز نشان داد که رویکرد طرحواره درمانی بر خودمهارگری زنان دچار دلزدگی زناشویی موثرتر از رویکرد متمرکز بر هیجان است (0/001=p)؛ اما تفاوت دو رویکرد بر تاب‌آوری ابهام معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به‌دست‌آمده به نظر می‌رسد که استفاده از هر دو رویکرد طرحواره درمانی و متمرکز بر هیجان به‌منظور بهبود خودمهارگری و تاب‌آوری ابهام زنان دچار دلزدگی زناشویی موثر بوده و پیشنهاد می‌گردد به‌عنوان رویکردهای درمانی استفاده گردد.

compare the effectiveness of emotion-focused and schema therapy approaches on ambiguity resilience, and self-control of women with marital burnout

aim and background: research has shown that resilience and self-control are associated with marital boredom; in this regard, various therapeutic approaches have been used by researchers; therefore, this study was conducted to compare the effectiveness of emotion-focused and schema therapy approaches on ambiguity resilience, and self-control of women with marital burnout.methods and materials: the research method was applied in terms of purpose and quasi-experimental in terms of implementation method with pretest-posttest design of two experimental groups and a control group with follow-up test. from the community of women suffering from marital burnout in district three of tehran, 45 people were selected by the convenient sampling method and were replaced in three groups using the random method. ambiguity resilience questionnaire (freison et al., 1994) and self-control questionnaire (gramisk et al., 1993) were used. research data were analyzed by anova using repeated measures and bonferroni’s post hoc test.findings: findings showed that both emotion-focused and schema therapy approaches have a significant and lasting effect on increasing the resilience of ambiguity and self-control of women with marital burnout (p=0.001). also, the result of comparing the two approaches showed that the effect of schema therapy approach on self-control of women with marital burnout is more than the emotion-focused approach (p=0.001). but the difference between the two approaches on the resilience of ambiguity was not significant.conclusions: according to the obtained results, it seems that the use of both schema therapy and emotion-focused approaches to improve self-control and resilience of ambiguity in women with marital burnout is effective and it is recommended to be used as therapeutic approaches.