اثربخشی درمان مبتنی بر تعامل والد-کودک بر تنظیم هیجان دختران دارای اضطراب

زمینه و هدف: تعامل والدین با کودکان می تواند بر عوامل روانشناختی متعددی همچون تنظیم هیجان کودکان تاثیر داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان مبتنی بر تعامل والد-کودک بر تنظیم هیجان دختران پایه پنجم ابتدایی دارای اضطراب انجام شد. مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع نیمه‌ آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه گواه است. جامعه آماری تمامی دختران مشغول به تحصیل پایه پنجم ابتدایی در سال تحصیلی 96-97 در شهر سیرجان بودند. تعداد 30 آزمودنی به صورت هدفمند به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارده شدند. از پرسشنامه‌ های اختلالات اضطرابی بیرماهر (1999) و سیاهه تنظیم هیجان شیلدز و سیچتی (1997) استفاده شد. برنامه‌ ی درمان که برگرفته از مطالعات مختلف در این زمینه بود در 14 جلسه 60 دقیقه‌ ای برگزار شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ ها از آزمون آماری آنالیز واریانس با اندازه ‌گیری مکرر و آزمون t وابسته در سطح معنی‌ داری 0/05 استفاده شد. یافته‌ها: نتایج حاکی از تاثیر معنادار یک دوره درمان مبتنی بر تعامل والد کودک بر تنظیم هیجان دانش­‌آموزان دختر در مراحل پس‌­آزمون و پیگیری بود (p<0/001). نتیجه‌گیری: در همین رابطه می توان بیان کرد نزدیک کردن والدین به کودکان از طریق بازی، فرآیند کار گروهی حاکم بر این برنامه و حمایت والدین بر آموزش به یکدیگر، تشویق درمانگر در ایجاد رابطه‌ ای مستحکم میان والد و کودک، انعکاس احساسات و هیجانات آن ها و همچنین ارائه بازخورد بوسیله انجام تکالیف در منزل از جمله فواید اساسی این نوع درمان در بهبود تنظیم هیجان در کودکان بود.

effectiveness parent-child interaction therapy on the emotional regulation of anxious girls

aim and background: interacting parents with their children can affect many psychological factors such as children’s emotional regulation. the purpose of this study was to investigate the effect of parent-child interaction therapy on emotional regulation of fifth grade elementary girls with anxiety.methods and materials: the present study was a semi-experimental design with pre-test-post-test design and follow-up with the control group. the statistical population of this study was all girls studying in the fifth grade of elementary school in the year 2017-2018 in sirjan city. thirty subjects were selected as a sample and randomly assigned to two groups of intervention (n=15) and control (n=15). birmaher anxiety disorder questionnaire (1999) shields and sichati excitement scale (1997) were used. the parent-child-based treatment scheme used in this research was a conception derived from various studies in this field in 14 sessions of 60 minutes. data were analyzed by variance analysis with repeated measures and dependent t at significance level of .05.findings: the results indicated a meaningful effect of a parent-child interaction-based treatment course on emotion regulation of female students (p<0.001).conclusions: in this regard, it can be said that, the main benefits of this type of therapy to improve the emotion regulation of children were as follows: the approach of parents to children through the game, the process of group work governing this program, and the support of parents to educate each other, encouraging the therapist to establish a strong relationship between parents and the child, reflecting their emotions and their excitement as well as offering feedback by doing homework at home.