مقایسه اثربخشی درمان شناختی- رفتاری و روان‌ نمایشگری بر نشانه‌های اختلال‌های برونی ‌سازی شده‌ کودکان

زمینه و هدف: روان نمایشگری نوعی تخلیه هیجانی است که به بازگشایی مشکل شخصیتی یک فرد مشخص و ارائه جنبه هایی از زندگی او می پردازد و مقایسه آن با درمان شناختیرفتاری می تواند تعیین کننده میزان اثربخشی آنها باشد؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و روان نمایشگری بر نشانه های اختلال های برونی سازی شده کودکان 7 تا 12 سال می باشد.مواد و روش‌ها: روش پژوهش از نوع مطالعات نیمه تجربی (شبه آزمایشی) است که با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری به همراه گروه کنترل صورت پذیرفت. گروه نمونه به صورت در دسترس از بین کودکانی که در مراجعه به مرکز مشاوره آوای مهر پاسارگاد، تشخیص نشانه های اختلال برونی سازی شده برای آنان ثبت شده بود و واجد ملاک های لازم جهت شرکت در پژوهش بودند، تعداد 24 نفر بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. درمان شناختی رفتاری و روان نمایشگری برای گروه های آزمایشی اجرا گردید، اما گروه کنترل هیچ مداخله خاصی دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه ی سیاهه ی رفتاری کودک آخنباخ (نسخه والدین) بود. برای تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها و بررسی روابط بین متغیرها از تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی توکی و آزمون t مستقل استفاده گردید.یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که بین اثربخشی درمان شناختی رفتاری و درمان روان نمایشگری در متغیرهای رفتار پرخاشگری و رفتار قانون شکنانه در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود ندارد (p ge;0.001) ولی در مرحله پیگیری در متغیر رفتار قانون شکنانه تفاوت معنی داری وجود دارد.(p le;0.001) با توجه به مقادیر اندازه اثر برای متغیرهای رفتار پرخاشگری و رفتار قانون شکنانه در درمان شناختی رفتاری و روان نمایشگری مشخص گردید اثربخشی درمان روان نمایشگری بیشتر از درمان شناختی رفتاری می باشد.(p≤0.001) نتیجه‌گیری: به نظر می رسد که روش درمان روان نمایشگری نسبت به درمان شناختیرفتاری در بهبود رفتارهای پرخاشگرانه و قانون شکنانه سودمندتر می باشد.

Comparison of the effectiveness of cognitive-behavioral and Psychodrama therapy on symptoms of externalized disorders in children

Aim and Background: Psychodrama is a type of emotional discharge that reopens a specific person #39;s personality problem and presents aspects of his life and its comparison with cognitivebehavioral therapy can determine their effectiveness; Therefore, the aim of the present study was to compare the effectiveness of cognitivebehavioral and Psychodrama therapy on the symptoms of externalized disorders in children aged 7 to 12 years.Methods and Materials: The research method is quasiexperimental (quasiexperimental) studies with pretest, posttest and followup with a control group. The sample group was available among 24 children who were registered at Ava Mehr Pasargad Counseling Center to diagnose the symptoms of externalized disorder and met the necessary criteria to participate in the study, 24 people were randomly selected. They were divided into two experimental groups and one control group. Cognitivebehavioral and Psychodrama were performed for the experimental groups, but the control group did not receive any special intervention. The research instruments included the Achenbach Child Behavior Inventory Questionnaire (parents #39; version). Analysis of covariance and Tukey post hoc test were used to analyze the data and examine the relationships between variables. Findings: The results showed that there was no significant difference between the effectiveness of cognitivebehavioral therapy and psychodrama therapy in the variables of aggressive behavior and lawbreaking behavior in the posttest stage (P ge;0.001) but there was a significant difference in the followup stage in the lawbreaking behavior variable. .000.001) According to the effect size values for the variables of aggressive behavior and lawbreaking behavior in cognitivebehavioral therapy and psychodrama, it was found that the effectiveness of psychodrama is more than cognitivebehavioral therapy (P le;0.001).Conclusions: It seems that cognitivebehavioral therapy is more useful than psychodrama in improving aggressive behaviors.