تاثیر درمان مبتنی بر شفقت بر خودمهارگری و انعطاف‌پذیری تصویر ذهنی از بدن بیماران مبتلا به چاقی داوطلب جراحی اسلیو و بای پس معده

زمینه و هدف: چاقی یک مشکل پیچیده است که می تواند توسط تعداد زیادی از عوامل زیستی، روان‌شناختی و اجتماعی به وجود آید. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر خودمهارگری و انعطاف‌پذیری تصویر ذهنی از بدن در بیماران مبتلا به چاقی داوطلب جراحی اسلیو و بای پس معده بود.مواد و روش‌ها: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری مطالعه حاضر نیز شامل تمامی بیماران مبتلا به چاقی داوطلب جراحی اسلیو و بای پس معده مراجعه‌کننده به مرکز درمان چاقی تهران در سال 1398 و در بازه زمانی دی‌ماه تا بهمن‌ماه بودند. نمونه پژوهش حاضر شامل 30 بیمار (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) که به شیوه دردسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی بین دو گروه جایگزین شدند. گروه آزمایش هشت جلسه 90 دقیقه ای به‌صورت دو روز در هفته مداخله درمان مبتنی بر شفقت را دریافت کردند و گروه کنترل نیز در لیست انتظار قرار داشتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه خودمهارگری تانجی و همکاران (2004) و پرسشنامه انعطاف‌پذیری تصویر ذهنی از بدن ساندز و همکاران (2013) بودند. تجزیه‌وتحلیل داده ها با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 24 و آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر انجام شد.یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد گروه آزمایش پس از مداخله، خودمهارگری و انعطاف‌پذیری تصویر ذهنی از بدن بهتری نسبت به گروه کنترل نشان دادند.نتیجه‌گیری: ازاین‌رو، به نظر می رسد درمان مبتنی بر شفقت به‌طور معناداری باعث افزایش خودمهارگری و انعطاف‌پذیری تصویر ذهنی از بدن بیماران چاق می شود. ملاحظات نظری و عملی یافته های به‌دست‌آمده در این مقاله موردبحث قرار گرفته است.

Effectiveness of Compassion-Focused Therapy on Self-Control and Flexibility of Body Image in Obese Patients Volunteering for Sleeve and Gastric Bypass Surgery

Aim and Background: Obesity is a complex problem that can be caused by a large number of biological, psychological and social factors. The study aimed to examine the effectiveness of compassionfocused therapy on selfcontrol and flexibility of body image in obese patients volunteering for sleeve and gastric bypass surgery.Methods and Materials: The method of the study was semiexperimental with pretest, posttest, and followup with control group design. The research population included all obese patients who volunteered for sleeve and gastric bypass surgery referred to Tehran Obesity Treatment Center in 2020 and in the period from January to February. Among them, a 30subject sample was selected by convenience sampling and were assigned randomly in tow groups (15 subjects in each group). The experimental group received eight 90minute sessions two days a week of compassionfocused treatment intervention, and the control group were on the waiting list. Collecting the data were gathered Tanji et al.chr('39')s selfcontrol questionnaire (2004) and Sands et al.chr('39')s body image flexibility questionnaire (2013). Data were analyzed using SPSS software version 24 and statistical test of analysis of variance with repeated measures.Findings: The results of repeated measure ANOVA showed the subjects of experimental group, after receiving intervention, had better selfcontrol and flexibility of body image than subjects of control group.Conclusions: Therefore, it seems that compassionfocused therapy significantly increased selfcontrol and flexibility of body image of obese patients. Theoretical and practical implications have been discussed in this article.