مقایسه اثربخشی درمان خودشفقت‌ ورزی و آموزش سرمایه روان‌شناختی بر تحمل پریشانی و خودتنظیمی هیجانی

زمینه و هدف: فلج مغزی به اختلال غیر پیش‌رونده در حرکت و وضعیت اطلاق می شود که به دنبال ضایعه عصبی در سال‌های اولیه روی می دهد و سبب بروز ناتوانایی‌های حرکتی و نورولوژیک می‌گردد. اختلال در انجام فعالیت‌های روزمره زندگی، هزینه های درمانی سنگین و وابستگی شدید به اطرافیان بر کارکرد خانواده و به‌ویژه مادران اثر می‌گذارد؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان خودشفقت‌ ورزی و آموزش سرمایه روان‌شناختی بر تحمل پریشانی و خودتنظیمی هیجانی مادران کودکان فلج مغزی انجام شد.مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل مادران دارای کودکان مبتلا به فلج مغزی در مراکز توان‌بخشی تحت نظر بهزیستی شهرکرد در سال 1398 بود (270 نفر) که از این تعداد، نمونه‌ای به حجم 45 نفر به‌صورت دردسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در سه گروه 15 نفره (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) گمارده شدند. افراد دو گروه آزمایش در دوره not;های خودشفقت‌ورزی و سرمایه ی‌‌ روان‌شناختی در 10 جلسه 90 دقیقه ای شرکت کردند؛ اما برای گروه کنترل، مداخله‌‌‌‌ای صورت نگرفت. شرکت not;کنندگان در سه مرحله به پرسشنامه های تحمل پریشانی هیجانی سیمونز و گاهر (2005) و پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی (2010) پاسخ دادند. داده‌‌های پژوهش با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و تی مستقل تحلیل شد.یافته‌ها: نتایج بیانگر این بود که آموزش خودشفقت‌ورزی و آموزش سرمایه ی‌‌ روان‌شناختی به‌طور یکسان و موثری سبب افزایش تحمل پریشانی مادران کودکان مبتلا به فلج مغزی شده است (05/0>p) و از بین دو شیوه مداخله ای، تنها آموزش سرمایه‌ روان‌شناختی توانسته منجر به بهبود خودتنظیمی هیجانی مادران شود (001/0>p).نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر می توان گفت که دو شیوه مداخله آموزش خودشفقت‌ورزی و آموزش سرمایه ی‌‌ روان‌شناختی می‌تواند به‌عنوان گزینه‌های مداخله ای موثر به‌منظور بهبود تحمل پریشانی و خودتنظیمی مادران کودکان مبتلا به فلج مغزی مورداستفاده قرار گیرد.

Comparison of the Effectiveness of Self-Compassion Therapy and Psychological Capital Training on Stress Tolerance and Emotional Self-Regulation

Aim and Background: Cerebral palsy is a nonprogressive movement and postural disorder that occurs following nerve damage in the early years and causes motor and neurological disabilities. Disorders in daily life activities, heavy medical expenses and severe dependence on others affect the functioning of the family, especially mothers. Therefore, the present study was conducted to compare the effectiveness of selfcompassion therapy and psychological capital training on the tolerance of anxiety and emotional selfregulation of mothers of children with cerebral palsy.Methods and Materials: The present study was a quasiexperimental study with pretest, posttest and followup design. The statistical population of the study included mothers with children with cerebral palsy in rehabilitation centers under the supervision of Shahrekord Welfare in 2019 (270 subjects) of which a sample of 45 subjects were selected and randomly divided into three groups (two experimental and a control group) were assigned. Individuals in both experimental groups participated in 10 sessions of 90 minutes in selfcompassion and psychoanalytic courses. Participants answered the Simmons and Gaher (2005) Emotional Distress Tolerance Questionnaire and the Emotional SelfRegulation Questionnaire (2010) in three stages. Research data were analyzed using repeated measures analysis of variance and independent ttest.Findings: The results showed that selfcompassion training and psychological capital training have increased the stress tolerance of mothers with children with cerebral palsy in the same and effective way(p<0.05) and among the two intervention methods, only psychological capital training was able to improve motherschr('39') emotional selfregulation (p<0.001).Conclusions: Based on the results of the present study, it can be said that two methods of selfcompassion training intervention and psychological capital training can be used as effective intervention options to improve anxiety tolerance and selfregulation of mothers of children with cerebral palsy.