بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (act) بر کاهش مشکلات بین فردی و اجتناب تجربه‌ای دانشجویان

زمینه و هدف : درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (acceptance and commitment therapy یا act)، درمان جدیدی برای مشکلات بین فردی به شمار می رود. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی روش act بر مشکلات بین فردی و اجتناب تجربه ای (experiential avoidance) دانشجویان دختر دارای مشکلات بین فردی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی در دسترس بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دختر مشغول به تحصیل در رشته های پرستاری، مامایی، علوم آزمایشگاهی، مدیریت، حقوق، حسابداری و معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان بود که 66 نفر آن ها به صورت هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. این افراد به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و شاهد قرار گرفتند. مداخله در گروه آزمایش بر اساس تحقیق mckay و همکاران، به صورت گروهی و در 10 جلسه 90 دقیقه ای توسط یک روان شناس بالینی آموزش دیده انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسش نامه های مشکلات بین فردی (32inventory of interpersonal -problems یا 32-iip) و پذیرش و عمل (acceptance and action questionnaire-ii یا aaq-ii) بود که اجتناب تجربه ای را مورد سنجش قرار داد. نمرات پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از آزمون کواریانس تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: پس از کنترل نمرات پیش آزمون، تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات مشکلات بین فردی (001/0 > p) و اجتناب تجربه ای (001/0 > p) بین دو گروه در مرحله پس آزمون مشاهده شد. نتیجه گیری: روش act می تواند تاثیر مطلوبی بر مشکلات بین فردی و اجتناب تجربه ای داشته باشد.