بررسی اثربخشی آموزش روابط اجتماعی مبتنی بر بازی بر مبنای هوش میان فردی gardner بر مهارت اجتماعی و شادی کودکان پیش‌دبستانی

زمینه و هدف : ماهیت پیچیده رفتار کودکان، بررسی و به کارگیری درمان های جدید را ایجاب می کند. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین تاثیر آموزش روابط اجتماعی مبتنی بر بازی بر مبنای هوش میان فردی gardner بر مهارت اجتماعی و شادی کودکان پیش دبستانی بود. مواد و روش ها: این مطالعه به روش آزمایشی و به صورت پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه شاهد انجام شد. ابتدا یکی از مراکز پیش دبستانی با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به صورت تصادفی انتخاب گردید و تمام کودکان آن مرکز با استفاده از پرسش نامه مهارت های اجتماعی matson (matson evaluation of social skills with youngsters یا messy) جهت بررسی میزان مهارت اجتماعی مورد بررسی قرار گرفتند و در نهایت، 24 نفر که نمره پایین تری کسب کردند، انتخاب گردیدند و در دو گروه آزمایش و شاهد قرار داده شدند. مادران همه آزمودنی ها قبل و بعد از مداخله، مقیاس هوش چندگانه gardner، پرسش نامه شادی کودکان مبتنی بر مقیاس شادکامی آکسفورد (oxford happiness inventory یا ohi) تطبیق داده شده برای کودکان و مقیاس messy را تکمیل نمودند. گروه آزمایش 12 جلسه تحت آموزش روابط اجتماعی مبتنی بر بازی بر مبنای هوش میان فردی gardner قرار گرفتند. یافته ها: تفاوت معنی داری بین میزان شادی و مهارت اجتماعی گروه آزمایش نسبت به گروه شاهد وجود داشت (0.050 > p). نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر، توصیه می گردد از آموزش روابط اجتماعی مبتنی بر مقیاس هوش میان فردی gardner جهت افزایش مهارت های اجتماعی و شادی کودکان پیش دبستانی استفاده شود.