نقش واسطه‌ای تاب‌آوری در رابطه بین سلامت معنوی و معنای زندگی با ‌‌سلامت روان در بیماران مبتلا به ‌سرطان ‌روده بزرگ

زمینه و هدف : سلامت روان، از جمله عوامل مهم در زندگی انسان می باشد که جهت بهبود بیمار ی های جسمی نیز اهمیت دارد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی نقش واسطه ای تاب آوری در رابطه بین سلامت معنوی و معنای زندگی با سلامت روان بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ بود. مواد و روش ها: نمونه های این مطالعه، 120 بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ در مراحل 2 و 3 بودند که از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده جهت جمع آوری داده ها شامل مقیاس معنا در زندگی (meaning in life scale یا mils) ، مقیاس سلامت معنوی paloutzian و ellison (spiritual wellbeing scale یا swbs)، مقیاستاب آوری connordavidson (connordavidson resilience scale یا cdrisc) و پرسش نامه 25symptom checklist (25scl ) بود. یافته ها: ارتباط مثبت و معنی د اری بین معنای زندگی، سلامت معنوی و تاب آوری با سلامت روان وجود داشت . شاخص های معنای زندگی و سلامت معنوی نمی توانند پیش بینی کننده معنی داری سلامت روان باشند. تاب آوری پیش بینی کننده مثبت و معنی دار سلامت روان بود . دیدگاه، ارزش ها و اهداف از مولفه معنی داری زندگی، می توانند منجر به افزایش تاب آوری و در نتیجه، افزایش سلامت روان شوند. همچنین، بین متغیرهای معنای زندگی، سلامت معنوی و تاب آوری با سلامت روانی بیماران رابطه معنی دری مشاهده شد. نتیجه گیری: دیدگاه، ارزش ها و اهداف از مولفه معنی داری زندگی، می توانند به واسطه افزایش تاب آوری، باعث کاهش اختلالات روانی یا افزایش سلامت روان بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ شوند.