نقش سرگردانی ذهنی و سفر ذهنی در زمان در پیش‌بینی ترس از شادی دانشجویان

زمینه و هدف: ترس از هیجان های منفی نقش مهمی در تنظیم هیجان ناسازگار دارد و زمانی که چنین هیجان هایی تجربه می شوند افراد ممکن است درگیر اجتناب از هیجان شوند. بر این اساس مطالعه حاضر باهدف بررسی نقش سرگردانی ذهنی (mind wandering) و سفر ذهنی در زمان (mental time travel) در پیش بینی ترس از شادی (fear of happiness) انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری آن شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهر بیرجند در سال تحصیلی 97-1396 بود. تعداد اعضای نمونه 500 نفر در نظر گرفته شد. برای انتخاب نمونه روش نمونه گیری خوشه ای بکار رفت. جمع آوری داده ها با استفاده از مقیاس ترس از شادی (fear of happiness scale یا fhs)، پرسشنامه سرگردانی ذهنی (mindwandering questionnaire یا mwq) و مقیاس سفر ذهنی در زمان (mental time travel scale یا mtts) انجام شد. برای بررسی فرضیه های پژوهش از تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که بین سرگردانی ذهنی و ترس از شادی همبستگی مثبت و معنی دار وجود دارد. همچنین، بین سفر ذهنی در زمان (گذشته و آینده) و ترس از شادی رابطه منفی و معنی دار وجود دارد (p<0.01 ). ترس از شادی از طریق سرگردانی ذهنی، سفر ذهنی در زمان گذشته و سفر ذهنی در آینده پیش بینی می شود. به علاوه، سه مدل روی هم 19 درصد واریانس ترس از شادی را تبیین می کنند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده نقش سرگردانی ذهنی و سفر ذهنی در زمان (گذشته و آینده) در پیش بینی ترس از شادی است؛ بنابراین در نظر گرفتن نقش این متغیرهای پیش بین توسط متخصصان، درمانگران و برنامه ریزان به هنگام کار با دانشجویان و به طور خاص در مراکز مشاوره ای و درمانی ضروری به نظر می رسد.

The Role of Mind Wandering and Mental Time Travel in Predicting of Fear of Happiness

Aim and Background: Fear of negative emotions plays an important role in maladaptive adjustment. When such emotions are experienced, individuals may be involved in emotional avoidance. Accordingly, the present study was conducted to investigate the role of mind wandering and mental time travel in predicting of fear of happiness. Methods and Materials: The research method was descriptive from type of correlation. The statistical population of this study was all students of Islamic Azad University of Birjand in the academic year of 20172018. The number of sample members in this study was considered to be 500. A cluster sampling method was used to select the sample. Data gathering was conduct using Fear of Happiness Scale (FSH), Mind Wandering Questionnaire (MWQ) and Mental Time Travel Scale (MTTS). Analyzing the data was carrying out by multiple regression. Findings: Findings showed that there is a positive and significant correlation between mind wandering and fear of happiness. Also, there is a negative and significant relationship between mental time travel (past and future) with fear of happiness. In addition, it was found that the fear of happiness were predicted through mind wandering, mental time travel in the past, and mental time travel in the future. The three models all account for over 19% of the variance fear of happiness (R Square= 0.19). Conclusions: The findings of the present study showed the roles of mind wandering and mental time travel in predicting of fear of happiness. Therefore, considering the role of these predictive variables by experts, therapists and planners seem to be necessary when working with students, and particularly in counseling and therapeutic centers.