نقش هیجان‌های پیشرفت در بهزیستی جسمانی با میانجیگری خودارزیابی مثبت و احساس‌های بدنی

زمینه و هدف: بهزیستی جسمانی (physical well-being) از ملاک های اصلی کیفیت زندگی است و هیجان ها (emotions) از عوامل مهمی هستند که زمینه بهزیستی جسمانی را فراهم می کنند. ازاین رو، در مطالعه حاضر رابطه هیجان های پیشرفت با بهزیستی جسمانی دانش آموزان و شناخت فرایندهای ارتباطی بین آن ها مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر تهران بود. شرکت کنندگان با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی (1146 نفر) انتخاب شدند. پرسشنامه هیجان های پیشرفت (achievement emotions questionnaire یا aeq)، مقیاس بهزیستی جسمانی (physical well-being scale)، مقیاس خودارزیابی مثبت (self-evaluation scale) و مقیاس احساس های بدنی (bodily sensation scale) برای گردآوری داده ها استفاده شد. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، چولگی و کشیدگی) و آمار استنباطی (همبستگی پیرسون و روش مدل یابی معادلات ساختاری) در نرم افزارهای spss و lisrel تحلیل شد. یافته ها: مدل بهزیستی جسمانی در نمونه پژوهش برازنده بود(0.073=rmsea، 2.78=χ^ 2،). مسیر هیجان های پیشرفت و بهزیستی جسمانی مثبت و معنادار بود. اثر خودارزیابی مثبت بر بهزیستی جسمانی و اثر احساس های بدنی بر بهزیستی جسمانی نیز مثبت و معنادار بود. همچنین، خودارزیابی مثبت و احساس های بدنی در رابطه بین هیجان های پیشرفت با بهزیستی جسمانی نقش میانجی داشتند. نتیجه گیری: هیجان های پیشرفت نقش مهمی در تعیین بهزیستی جسمانی دانش آموزان دارا هستند. مسیرهای شناختی (خودارزیابی مثبت) و عاطفی (احساس های بدنی) حمایت گر این رابطه هستند. شناخت و توجه به این متغیرها عاملی کلیدی در بهزیستی جسمانی دانش آموزان است.

The Role of Achievement Emotions in Physical Wellbeing by the Mediator of Positive Selfevaluation and Bodily Sensations

Aim and Background: Physical wellbeing is one of the main criteria of quality of life, and emotions is one of the important factors in physical wellbeing. Therefore, the purpose of this study was to investigate the relationship between achievement emotions and students' physical wellbeing, and to identify the communication processes between these two variables. Methods and Materials: This research was a descriptivecorrelational study. The statistical population of this study was all students in the high school of Tehran city, in Iran. The sample size (n= 1146) was determined using the formula of Tabakhnic and Fidell and the participants were selected by random cluster sampling method. Questionnaires of Achievement Emotions (AEQ), physical wellbeing, selfevaluation and bodily sensation were used to collect data. Data were analyzed by using descriptive statistics (mean, standard deviation, skewness and kurtosis) and inferential statistics (Pearson correlation and structural equation method) in SPSS and LISREL software. Findings: The hypothetical model of academic engagement provided a good fit to the research population (χ 2 /df=2.78, RMSEA=.073). The path of achievement emotions and physical wellbeing was positive and significant. The effect of selfevaluation on physical wellbeing and the effect of bodily sensations on physical wellbeing were significant. Moreover, positive selfevaluation and bodily sensations have a mediator role in the relationship between achievement emotions and physical wellbeing. Conclusions: Achievement emotions play a fundamental role in determining the students' physical wellbeing. Cognitive (positive selfassessment) and emotional paths (physical feelings) support this relationship. Recognizing and paying attention to these variables is a key factor in student's physical wellbeing.