اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تعارض زناشویی و پردازش بین فردی زنان متاهل دارای طلاق عاطفی

زمینه و هدف: طلاق عاطفی اولین مرحله در فرایند طلاق بوده که بیانگر زناشویی روبه زوال است. طلاق عاطفی توام با پیامدهای مختلفی می باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تعارض و پردازش بین فردی زنان متاهل دارای طلاق عاطفی شهر تهران بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری (دوماهه) با گروه گواه می باشد. جامعه آماری شامل کلیه زنان مراجعه کننده به دو مرکز مشاوره در تهران در سال 1397 بودند. از جامعه آماری تعداد 40 نفر از زنان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های فرم تجدیدنظر شده پرسشنامه تعارض های زناشویی (marital conflict scalerevised)، پرسشنامه پردازش بین فردی (interpersonal processing scale) و پرسشنامه طلاق عاطفی گاتمن (gottman’s emotional divorce questionnaire) استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss22 و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه وتحلیل گردید. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه در پس آزمون و پیگیری، کاهش تعارض (p<0.001، 16/71 =f) را تجربه نمودند. همچنین نتایج نشان داد که گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه در پس آزمون و پیگیری، افزایش پردازش بین فردی (p<0.001، 49.67 =f) را تجربه نمودند. نتیجه گیری : بر طبق نتایج می توان استنباط کرد که آموزش رفتاردرمانی دیالکتیکی با افزایش شناخت و آگاهی، و تنظیم هیجانی سبب افزایش روابط کارآمد و کاهش هیجان های منفی منجر به تعارض می گردد.

Effectiveness of Dialectical Behavioral Therapy on Marital Conflict and Interpersonal Processing of Married Women with Emotional Divorce

Aim and Background: Emotional divorce is one of the phenomena that women experience more because of the cultural context in our country. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of dialectical behavioral therapy on the conflict and interpersonal processing of married women with emotional divorce in Tehran. Methods and Materials: The research is a semiexperimental design with pretestposttest design with control group, and followup (two months). The statistical population consisted of all women referred to two counseling centers in Tehran in 2018. For this purpose, 40 women with emotional divorce were selected using convenience sampling method and were randomly assigned to experimental and control groups. The experimental group received a program of dialectic behavioral therapy. To collect the data Marital Conflict – Revised questionnaire, Interpersonal Processing Scale & Emotional Divorce Questionnaire were used. Data were analyzed by SPSS software and repeated measure analysis of variance. Findings: Results of repeated measure analysis showed that the experimental group compared with the control group in the posttest and followup, reduced the conflict (F= 49.67, P<.01) and increased interpersonal processing (F=16.71, p <.01). Conclusions: According to the results it can be deduced that, the therapeutic dialectical behavior approach reduces the negative emotions that lead to conflict by increasing awareness, and emotional regulation, which increases the effective relationships.