مقایسه اثربخشی درمان فراشناخت و تکنیک‌های آن و درمان پذیرش و تعهد بر سرگردانی ذهنی نوجوان

زمینه و هدف: سرگردانی ذهن و انحراف از توجه روی کار در زمان حال در بین نوجوانان شایع است و دارای عواقب منفی می باشد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه درمان فراشناخت و تکنیک های آن (آموزش توجه، تمرکز مجدد توجه بر موقعیت) و درمان پذیرش و تعهد بر سرگردانی ذهن نوجوانان انجام گرفت.مواد و روش ها: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون و پیگیری و جامعه آماری 20837 نوجوان دختر در مدارس متوسطه دوم شهر کرج در سال تحصیلی 1397-1396 بودند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای 75 نفر که بر اساس ابزار اندازه گیری سرگردانی ذهنی دارای کمترین نمره در سرگردانی ذهن بودند، انتخاب شده و بر اساس ملاک های پژوهش، به طور تصادفی در پنج گروه قرار گرفتند. درمان های فراشناخت، تکنیک آموزش توجه، تمرکز مجدد توجه بر موقعیت و پذیرش و تعهد، طی 10 جلسه 90 دقیقه ای، هفته ای یک بار در مورد گروه های آزمایش اجرا شد. داده ها با آزمون تحلیل واریانس آمیخته یا مختلط توسط نرم افزار آماری spss23 بررسی شد. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس آمیخته نشان داد که هر چهار درمان بر کاهش میزان سرگردانی ذهن نوجوان موثر است و اثربخشی درمان فراشناخت بیشتر از درمان های دیگر بود (0.01>p). این اثربخشی در مرحله پیگیری 3 ماهه نیز پایدار بود.نتیجه گیری: درمان فراشناختی، نوجوان را قادرمی سازد که با سرگردانی ذهن خود به شیوه ای متفاوت ارتباط برقرار کند به طوری که توانایی جدا کردن خود از سرگردانی ذهن را داشته باشد.

Comparison of the effectiveness of Metacognitive Therapy and its Techniques, and acceptance and commitment therapy on the mind wandering adolescent

Aim and Background: Mind wandering and deviation from attention to work at present is common among adolescents and has negative consequences. The purpose of this study was to compare metacognitive therapy and its techniques (attention training, Situational attention refocusing), and acceptance and commitment therapy on the mind wandering adolescents.Methods and Materials: The research method was semiexperimental with pretest, posttest and followup design and the statistical population included 20837 adolescent girls in second grade secondary schools of Karaj in the academic year 13961397. A randomized multistage cluster sampling method was used to select 70 people who had the lowest score in the amount of wandering mindedness based on the measurement tool of the wandering minds. They were randomly assigned to five groups based on the criteria of the research. they got. Metacognitive Therapy, Attention training, Situational attention refocusing and Acceptance and Commitment therapy during 10 sessions a weekly, 90minute test was performed individually for experimental groups. The collected data were entered into SPSS23 software and a statistical method to analyze data from mixed analysis of variance is used.Findings: The results of mixed analysis of variance showed that all four treatments were effective in reducing adolescent mind wandering and the effectiveness of metacognitive therapy was more than other treatments (P <0.01). This effect was also sustained at the 3month followup.Conclusions: Metacognitive therapy enables the adolescent to communicate with their mind wandering in a different way so that they are able to separate themselves from the mind wandering.