مقایسه اثربخشی مداخلات عصب روان‌شناختی و روش دیویس بر مهارت‌های زبانی (واج‌شناسی، معنی‌شناسی، نحو) دانش آموزان نارساخوان

زمینه و هدف: نارساخوانی رایج ترین نوع ناتوانی یادگیری است که به تاخیر و نارسایی در توانایی خواندن مربوط و با نارسایی زیاد در پیدایش مهارت های شناخت واژگان و فهم مطالب خوانده شده مشخص می شود. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی مداخلات عصب روان شناختی (neuropsychological intervention) و روش دیویس (davis method) بر مهارت های زبانی (واج شناسی، معنی شناسی، نحو) دانش آموزان نارساخوان (dyslexic students) بود.مواد و روش ها: طرح پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون پس آزمون پیگیری با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر نارسا خوان پایه اول و دوم ابتدایی (سن 7 تا 9 سال) شهر اصفهان بود، که در سال تحصیلی 95-1394 مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش نیز شامل 45 دانش آموز نارساخوان (15 نفر در هر یک از گروه های عصب روان شناختی، دیویس و کنترل) بود که به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل آزمون تشخیص اختلال خواندن بر اساس پنجمین راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی، آزمون عملکرد خواندن محقق ساخته، آزمون هوش raven کودکان و آزمون رشد زبان (test of language development یا told) بود. داده ها با نرم افزار آماری spss نسخه 22 و آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره (mancova) تحلیل شدند.یافته ها: تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که بین میانگین نمرات پس آزمون خواندن گروه های آزمایشی و کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت (001/0≥p). نتایج مقایسه های زوجی نیز نشان داد که نمرات پس آزمون گروه عصب روان شناختی به طور معناداری نسبت به روش دیویس کارآمدتر بود (001/0 ≥p ).نتیجه گیری: زبان نقش مهمی در درک و بیان افراد ایفا می کند زیرا زبان دارای پایه های عصب روان شناختی متعددی است. برخی از مهارت های عصب روان شناختی شامل توجه، حافظه و کارکردهای اجرایی پیش درآمد زبان دریافتی هستند؛ بنابراین یکی از گام های اساسی برای اکتساب زبان، مهارت های عصب روان شناختی است.

Comparing the Efficiency of Neuropsychological and Davis Method Interventions on Language Skills (Phonological, Semantic, Syntactic Skills) of Dyslexic Students

Aim and Background: As one of the most common learning disabilities, dyslexia is associated with a delayed reading ability and characterized by a considerable failure in the development of vocabulary recognition skills and reading comprehension.The purpose of the study was to compare the efficiency of neuropsychological and Davis method interventions on reading performance of dyslexic students of first and second grade elementary in Esfahan city.The research was experimental with pretest, posttest, follow up and control group design.Methods and Materials: The study population included all the dyslexic students of first and second grade elementary in the school year 20152016 in Esfahan city. The sample included 45 dyslexic students who were selected by cluster random sampling and were divided into three groups so that 15 of them were treated with neuropsychological methods, 15 of them with Davis method and there was no intervention on the rest of them. The research tools included reading disorder diagnosis test based on Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (DSM5), teachermade reading performance test, Raven's intelligence test for children and Test Of Language Development (TOLD). After the interventions, the reading test and reading performance test were conducted and the data were analyzed by SPSS software and multivariate covariance analysis.Findings: The results showed that there was a significant difference between the posttest average scores of experimental groups and the control group in the reading test (p≤0.001). The results of paired comparison also showed that the posttest average scores of neuropsychological group are greater than Davis group’s scores in the Language Coordinate (p≤0.001).Conclusions: That as language has many neuropsychological bases, it can play an important role in one's reception and expressionSome neuropsychological skills such as attention, memory and executive functions, etc are the preconditions of the receptive language and, hence, neuropsychological skills are the essential steps in the acquisition of language.