تعامل هدایت‌شده دانش آموزان اوتیسم با همسالان و معلّم در مدارس عادی: کاه ش نقائص ارتباطی و اجتماعی در یک پژوهش تک آزمودنی

مقدمه: اوتیسم اختلالی عصبی رشدی است که نقص در مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی و هم‌چنین وقوع رفتارهای تشریفاتی و کلیشه‎ای را شامل می‎شود. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی تعامل هدایت‎شده‎ دانش‎آموزان اوتیسم با عملکرد بالا با همسالان و معلّم در مدارس عادی بر کاهش نقص در مهارت‎های ارتباطی، نقائص اجتماعی و رفتارهای کلیشه‎ای این دانش‌آموزان بود.روش: طرح این پژوهش بررسی تک‌آزمودنی با نشانه‎ a-b همراه با 3 ماه پیگیری بود که از جمله طرح‎های نیمه‌آزمایشی به شمار می‌آید. 3 شرکت‎کننده‎ این پژوهش یک کودک و 2 نوجوان اوتیسم بودند که از میان 16 دانش‎آموز مرکز اوتیسم اصفهان به صورت در دسترس انتخاب شدند. از پرسش‌نامه‎ گارز به منظور سنجش اثر مداخله، و از مقیاس رشد اجتماعی وایلند، فرم کوتاه پرسش‌نامه‎ تشخیصی اختلالات طیف اوتیسم، و پرسش‌نامه‎ اختلالات همایند با اوتیسم، به منظور ارائه‎ مشخصات بیشتر استفاده شد. مداخله طی 14 هفته، در یک مدرسه‎ ابتدایی، یک دبیرستان، و یک هنرستان انجام شد.نتایج: تحلیل داده‎ها با استفاده از 3 اندازه اثر شامل درصد نقاط غیر همپوش به عنوان اندازه اثر اصلی، درصد بهبودی و درصد کاهش نمرات به عنوان اندازه‎ اثرهای فرعی انجام شد. تحلیل دیداری نمودارها، که با استفاده از نرم‌افزار excel و paint ترسیم شدند، نشان داد که درصد نقاط غیر همپوش برای مهارت‎های ارتباطی 3 شرکت‌کننده به ترتیب 0.75، 0.75 و 0.50 و برای مهارت‎های اجتماعی به ترتیب 0.100، 0.100، و 0.75 و برای رفتار‎های کلیشه‎ای 3 شرکت‌کننده به ترتیب 25%، 50% و 0% بود.نتیجه‎گیری: به نظر می‎رسد تعامل هدایت‎شده‎ دانش‎آموزان اوتیسم با همسالان و معلم در مدارس عادی بر کاهش نقائص اجتماعی و ارتباطی این افراد موثر است. پیشنهاد می‎شود پژوهش‎های بعدی اثربخشی تعامل هدایت‌شده‎ی دانش‎آموزان اوتیسم را به صورت شاهد محور ارزیابی کنند.

Directed interaction between Autism Students with peers and teachers in ordinary schools: Reducing the impairment in social and communication skills in single subject Research

Abstract Introduction: Autism is a neurodevelopmental disorder comprised of deficits in communication and social skills and the occurring of rituals and stereotypies. The purpose of this study was to assess effectiveness of Directed interaction between Students with highfunctioning autism with peers and teachers in ordinary schools on reduction of the impairment in social skills, communication skills and stereotypical behavior of these students. Method:  During a single subject design By Mark AB Along with the 3months followup, Three Participants (one child and two adolescences) selected through convenient sampling among 16 student of Esfahan Autism Center. These students  went to school with Coach. GARS test was used for measurement of effectiveness of Intervention. Wineland Social Maturity Scale, Autism Spectrum Disorder Diagnostic test, and Autism Spectrum DisorderComorbid test was used for description of Participants. Intervention was performed 14 weeks in one elementary school, one secondary school and one vocational school. Results: Data analysis using 3 effective sizes Consists of percentage of nonoverlapping data as the main effects, Percent recovery, and percentage scores decreased as Minor effect size. Visual analysis that using Excel and paint software charts, Showed that percentage  of nonoverlapping data For social communication 3 participants was 0/75, 0/75, 0/50 and 0/100, 0/100. 0/75 for Social Skills defect and 0/25,0/50 and 0/0 for stereotypical behavior. Conclusion: It seems that Directed interaction between Autism's student with peers and teachers in ordinary schools is effective on reducing the impairment of social skills and communication skills. It is recommended that further research to be conducted using the observation method to assess the effectiveness of directed interaction for autistic students.