اثر بخشی طرحواره درمانی بر کاهش علائم و تعدیل طرحواره‌های ناسازگار اولیه بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی نوع i و ii

زمینه و هدف: این پژوهش با هدف بررسی میزان اثربخشی طرحواره درمانی در کاهش علاﺋم و تعدیل طرحواره‌های ناسازگار اولیه بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی انجام شد. هدف شناسایی طرح‌واره‌ها ناسازگار بیمار و تلاش در جهت اصلاح یا تغییر آن‌ها است.مواد و روشها: آزمودنی‌ها 30 نفر شامل 10 مرد و 20 زن بوده‌اند که از میان مراجعه‌کنندگان در دسترسی که به مرکز پزشکی نور اصفهان و دو مطب از میان مطب‌های روان‌پزشکان اصفهان و مرکز مشاوره باران مهر شاهین شهر مراجعه نموده‌ و توسط یک روان‌پزشک بر اساس ملاک تشخیصی متن تجدید نظر شده‌ی چهارمین راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانیdsm-iv-tr تشخیص اختلال دو قطبی نوع اول یا دوم را دریافت و تحت درمان دارویی قرار گرفته انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه اختصاص یافتند. گروه آزمایش درمان دارویی به همراه طرح‌واره درمانی و گروه کنترل تنها درمان دارویی دریافت نمود. از پرسش‌نامه مانیای یانگ (ymrs)، آزمون سنجش اختلال افسردگی دو قطبی (bdrs)، پرسش‌نامه طرحواره‌های یانگ (ysq3) قبل و بعد از درمان استفاده شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس و کوواریانس چند متغیری تحت‌نرم افزار 18 spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: با کنترل متغیر همپراش تفاوت میانگین‌های دو گروه آزمایش و کنترل برای هر سه متغیر علایم مانیا، علایم افسردگی و طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه بعد از مداخله معنی‌دار بود (0.01>p).نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این مطالعه، طرح‌واره درمانی به عنوان یک درمان روان‌شناختی مکمل با دارودرمانی بیماران دوقطبی در کاهش علاﺋم و تعدیل طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی موثر بود، لذا تهیه پروتکل‌هایی منظم جهت طرحواره درمانی و افرودن آن به درمان دارویی این بیماران پیشنهاد می‌گردد.

Effectiveness of schema therapy in symptom reduction and adjustment of early maladaptive schemas in patients with type I and II bipolar disorder

Abstract Aim and Background: the aim of this study was to evaluate effectiveness of schema therapy in reducing symptoms and adjusting early maladaptive schemas in patients with bipolar disorder. The purpose was to identify patient’s maladaptive schemas and attempt to modify or change them. Methods and Materials: Subjects included 30 patients, 10 men and 20 women that were chosen by convenience sampling from visitors of Nour Medical Center, two mental health clinics in Isfahan and Baran ‘e’ Mehr counselling center in Shahin Shahr. They were diagnosed with bipolar disorder (type I or II) by a psychiatrist using DSMIVTR and receiving medical treatment, were randomly put in two groups. Test group received medical treatment with schema therapy and the control group received only medical treatment. Young mania rating scale (YMRS), bipolar depression rating scale (BDRS) and Young schema questionnaire (YSQ3) were used before and after treatment. Data were analyzed by multivariate analysis of variance and covariance using SPSS 18.0. Findings: Controlling the covariate variable, differences between two groups after the intervention were significant for all three variables of symptoms of mania and depression and early maladaptive schemas (P<0.01). Conclusions: schema therapy as an adjuvant psychological treatment with medication can be effective in reducing symptoms and adjusting the early maladaptive schemas in patients with bipolar disorder, therefore providing regular protocols for schema therapy and adding it to medical treatment is suggested.