همبستگی هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان پرستاری و مامایی

زمینه و هدف: هوش هیجانی یکی از عوامل تاثیرگذار در ابعاد مختلف زندگی افراد می باشد که منجر به درک احساسات خود برای تصمیم گیری مناسب گردیده و زمینه موفقیت فرد را در آینده فراهم می کند. با توجه به اینکه در مطالعات مختلف در مورد نقش هوش هیجانی در پیشرفت تحصیلی تناقض وجود دارد، لذا این پژوهش با هدف تعیین همبستگی بین هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان پرستاری و مامایی انجام گرفته است. روش بررسی: این پژوهش توصیفی تحلیلی، به روش سرشماری بر روی 350 نفر از دانشجویان پرستاری و مامایی مشغول به تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت در سال 931392 انجام شد. جهت تعیین میزان هوش هیجانی از پرسشنامه sibria shiring استفاده شد. پیشرفت تحصیلی دانشجویان بر اساس نمره معدل ترم قبلشان بررسی شد. تجزیه و تحلیل نتایج با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 16 و آزمونهای آماری تی مستقل، مجذور کای و ضریب همبستگی پیرسون صورت گرفت. یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره هوش هیجانی در دانشجویان پرستاری 56/13 plusmn; 01/82 و مامایی 11/16 plusmn; 06/76 بود. نتایج حاکی از وجود اختلاف آماری معنی دار بین میانگین نمره هوش هیجانی در گروه های مختلف سنی دانشجویان (05/0>p) بوده، همچنین بین معدل دانشجویان پرستاری با نمره کل هوش هیجانی (05/0>p) و بین معدل دانشجویان مامایی با بعد مهارت های اجتماعی (05/0>p) اختلاف آماری معنی دار وجود داشت.نتیجه گیری کلی: براساس نتایج به دست آمده که نشانگر همبستگی بین هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان است، انتظار می رود بتوان با گنجاندن مفهوم هوش هیجانی در برنامه ریزی آموزشی دانشگاهها به دانشجویان کمک کرد تا بهتر با فشارهای تحصیلی و اجتماعی مقابله کرده و کمتر دچار افت تحصیلی گردند.