سقوط و مشخصه‌های آن در بیماران بستری در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران

زمینه وهدف: سقوط بیمار از عوامل تهدید کننده ایمنی جسمی و روحی بیماران محسوب می شود و یکی از عوامل افزایش مدت زمان بستری بیماران و هزینه های درمانی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی انواع سقوط در بیماران جهت شناسایی عوامل خطر در بیماران بستری در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، پرونده و برگه گزارش سقوط تعداد 285 بیمار که با روش نمونه گیری خوشه ای در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران انتخاب شده بودند، بررسی شد. داده ها از طریق پرسشنامه استاندارد حاوی ویژگی های جمعیت شناختی و مشخصات سقوط جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 16 و جداول فراوانی انجام شد.یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد سقوط بیشتر در مردان و در رده سنی بالای 60 سال رخ داده است. همچنین بیشترین موارد شامل سقوط از تخت (6/58 %) در هنگام شب (هفت بعداظهر تا چهار صبح) بود. در 8/35 درصد موارد کسی شاهد سقوط بیمار نبوده و 8/75 درصد از بیماران پس از سقوط به تنهائی قادر به برخاستن نبودند. خراشیدگی، صدمه به سر، صدمات بافت نرم و شکستگی از عوارض سقوط بیماران بوده است.نتیجه گیری کلی: با توجه به شیوع بالای وقوع سقوط بیماران ضروری است تا مدیران با ارائه راهکارهای موثر و پیش بینی عوامل مهم در سقوط بیماران، زمینه مراقبت ایمن در بیماران را فراهم آورند.

Assessing the Patient Falls in Hospitals Affiliated to Tehran University of Medical Sciences

AbstractBackground Aims: Falling is one of the most common events that threats physical and psychological safety in patients, as well a factor that increases duration of hospitalization and treatment costs. The aim of the study was to investigate patient fallings kinds, characteristics and related factors to reduce risk factors in patients admitted to hospitals affiliated to Tehran University of Medical Sciences.Material Methods: In this descriptive study, 285 patients rsquo; records were selected by cluster sampling method. Data were collected through a standard form including demographic and patient fall characteristics. Then data were analyzed by using SPSS software (v.16), chisquare test, and frequency tables. Results: Our results showed that the majority of fallen patients were male with a mean age of 60 years, also the most of cases had bed falling (58.6%) in night (4Am7Pm). In 35.8% of falling cases, there were no witness and 75.8% of patients were not able to rise after falling. Scratches, head injury, soft tissue injuries and fractures were the reported complications of the patients falling. Conclusion: Given the high rate of falling patients rsquo; incidence, it is essential to offer effective management strategies to provide more safety situation for patients.