بررسی فراوانی خشونت و عوامل تعیین کننده آن در پرستاران شاغل در بخشهای روان‌پزشکی

زمینه و هدف: خشونت محیط کار یکی از مباحث مهم در بهداشت حرفه ای است. این مسئله در بخش روانپزشکی به لحاظ ماهیت و نوع بیماران بستری نیازمند توجه ویژه است. هدف این مطالعه تعیین فراوانی خشونت، عوامل تعیین کننده و واکنش نسبت به آن در پرستاران شاغل در بخش های روان پزشکی بود.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی 144 نفر از کارکنان پرستاری (تعداد 6 نفر بهیار، 130 نفر کارشناس و 8 نفر کارشناس ارشد) شاغل در بخش های روانپزشکی بیمارستان آموزشی درمانی رازی تبریز در سال 1393 به روش سرشماری انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد خشونت محیط کار در محیط های بهداشتی جمع آوری شد. تحلیل داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و به کمک نرم افزارspss. 13 انجام شد.یافته ها: خشونت های روانی و فیزیکی به ترتیب با فراوانی 96.5 % و 83.3%، بیشترین نوع خشونت و خشونت های فرهنگی و جنسی به ترتیب با فراوانی 27.0% و 9.7% کمترین نوع خشونت در محیط کاری پرستاران بود. بیشترین واکنش پرستاران نسبت به خشونت، دعوت کردن فرد مهاجم به آرامش (27.8%) بود. پرستاران، افزایش منابع نیروی انسانی (16.7%)، آموزش کارکنان (15.7%)، وجود اقدامات امنیتی در بخش ها (14.1%)، وجود دستورالعمل مواجهه با خشونت (13.6%) و جدا کردن بیماران قضایی از سایر بیماران (12.8%) را مهم ترین عوامل پیشگیری کننده خشونت محیط کاری گزارش کردند. عمده ترین عوامل مستعد کننده خشونت علیه پرستاران نسبت پایین تعداد پرستاران به بیماران (12.8%)، نبود امکانات امنیتی به موقع (10.9%)، مسایل حقوقی و قضایی بیمار (10.2%)، برخورد نامناسب پرسنل بیمارستان با بیمار یا همراهان بیمار (8.8%) و نبود برنامه آموزشی درباره پیشگیری از خشونت (8.3%) بود.نتیجه گیری کلی: شیوع بالای خشونت علیه پرستاران شاغل در بخش های روان پزشکی لزوم ارتقاء مهارت های ارتباطی پرستاران، تدابیر امنیتی، آموزش کارکنان درباره مدیریت خشم و کاهش فشار کاری پرستاران در جهت کاهش موارد خشونت را نشان می دهد.

Workplace Violence, its Determinants and Reaction toward it Perceived by Nurses Working in Psychiatric Wards: A Cross-Sectional Study

AbstractBackground amp; Aim: Workplace violence is considered as one of the important issues in occupational health. This issue in psychiatric ward requires more special attention due to type of patients admitted there and nature of psychiatric disorders. The aim of this study was to determine workplace violence, vulnerable and preventive factors and reaction towards violence perceived by nurses working in psychiatric wards.Material amp; Methods: In this crosssectional study, 144 nurses (6 practical, 130 bachelor and 8 masters of nursing) working in psychiatric wards of Razi hospital in Tabriz, Iran were participated using census sampling method. Data gathered with International Workplace Violence Questionnaire. Data analysis was conducted using descriptive statistics on SPSS v 13.Results: Verbal and physical violence with the frequency of 96.5% and 83.3% respectively, were the most of occurrence and cultural and sexual violence with the frequency of 27.0% and 9.7% were the least of occurrence in the work environment of nurses. Most frequent reaction of nurses to workplace violence was to calm aggressive person (27.8%).Increasing human resources (16.7%), continuing education staff (15.7%), security measures in sectors (14.2%), management guideline for violence (13.7%) and separating judicial patients from other patients (12.8%) were reported main factors to prevent workplace violence. The most common predisposing factors for violence against nurses were low ratio of nurses to patients (12.9%), lack of timely security (10.9%), legal issues of patients (10.3%), inappropriate treatment of staff with patients or their companions (8.9%) and lack of training on how to prevent violence (8.3%).Conclusion: The high prevalence of violence against psychiatric nurses indicates need to upgrade nurses' communication skills, anger management training and reduce the workload of nurses in order to reduce the violence.