افسردگی و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار: یک مطالعه مقایسه‌ای

زمینه و هدف: افسردگی یکی از شایعترین اختلالات روانی است که ممکن است در دانشجویان منجر به بروز اختلال در امور تحصیلی و شغلی، اشکال در انجام وظایف و کاهش انگیزه برای انجام فعالیتهای جدید شود. فعالیت بدنی و ورزش را میتوان به عنوان یکی از روشهای پیشگیری و درمان افسردگی دانست. هدف از انجام این مطالعه مقایسه میزان افسردگی و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار دانشگاه زابل بود.روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی از نوع مقایسهای بود. جامعه آماری شامل 375 نفر از دانشجویان دانشگاه زابل (ورزشکار و غیرورزشکار) بود. آزمودنیها به صورت چندمرحلهای انتخاب شدند و پرسشنامه استاندارد افسردگی بک را تکمیل کردند. جهت بررسی پیشرفت تحصیلی دانشجویان، میانگین معدل دو نیمسال گذشته آنها در نظر گرفته شد. دادهها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 18 به وسیله آمار توصیفی، آزمون تی و ضریب همبستگی پیرسون با سطح معنی داری p<0.05; مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که 42% دانشجویان ورزشکار و 48% غیرورزشکاران دارای درجات مختلفی از افسردگی بودند. پس از مقایسه میانگین افسردگی دو گروه تفاوت معنی داری بین دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار یافت شد (0.05>p) اما در مقایسه پیشرفت تحصیلی آنها اختلاف معنی داری دیده نشد ( 0.05p).نتیجهگیری کلی: با توجه به شیوع بالای افسردگی بین دانشجویان مورد مطالعه و کاهش معنی دار افسردگی در دانشجویان ورزشکار، ترغیب دانشجویان به شرکت در برنامه های ورزشی پیشنهاد می شود.