تاثیر آموزش به شیوه سخنرانی و چندبعدی بر بهبود زخم پای دیابتی و پایبندی بیماران به توصیه های مراقبتی

زمینه و هدف: گروهی از بیماران مبتلا به دیابت از توصیه های مراقبت از پا پیروی نمی کنند. شیوه آموزش ممکن است از عوامل تاثیرگذار بر میزان پیروی از توصیه های مراقبتی و بهبود زخم باشد. از این رو، مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر دو شیوه آموزشی سخنرانی و چندبعدی بر پایبندی به توصیه های مراقبتی و بهبودی زخم پای دیابتی در سال 1390 در کاشان انجام شد. روش بررسی: مطالعه به صورت کارآزمایی تصادفی با گروه کنترل، در سه گروه 20نفره (آموزش به شیوه سخنرانی، آموزش به شیوه چند بعدی، و گروه کنترل) مبتلا به زخم پای دیابتی، مراجعه کننده به بیمارستان بهشتی کاشان انجام شد. هر یک از گروه های مداخله، با محتوای مشابه آموزش دیدند. پس از 3 ماه مساحت و عمق زخمهای سه گروه (از طریق بررسی زخم) و پایبندی به توصیه های مراقبتی (به کمک یک چک لیست مراقبت روزانه) مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آمار توصیفی، آزمونهای t-test، paired t test، آنالیز واریانس، ancova و مجذور کای با استفاده از spss نسخه 5/11انجام شد.یافته‌ها: پس از مداخله، مساحت و نیز عمق زخم در هر سه گروه نسبت به قبل از مداخله بطور معنی داری کاهش یافت (05/0 > p) اما میزان این کاهش در گروههای آموزش دیده و بویژه در گروه آموزش چندبعدی بیشتر بود. میانگین نمره پایبندی به مراقبت از پا در گروه سخنرانی 3/9±4/66 و در گروه چندبعدی 4/7±6/79 بود (009/0=p). نتیجه گیری کلی: پایبندی به برنامه مراقبتی و نیز بهبود زخم پا در گروه های آموزش دیده بیش از گروه کنترل بود. این آثار بویژه در گروه آموزش چند بعدی بیشتر بود. توصیه می شود تا برنامه های آموزشی چندبعدی به بیماران دیابتی در نظام سلامت تلفیق شود تا بیماران در مراقبت از زخم های پا توانمند شوند. همچنین، تکرار مطالعه با درنظر گرفتن سایر عوامل موثر بر بهبود زخم پیشنهاد می شود.