رابطه سبک های دلبستگی با همدلی در دانشجویان پرستاری

زمینه و هدف: سبک های دلبستگی پرستاران به عنوان مراقبان و اعضا تیم های مراقبت پزشکی،وهمدلی به عنوان ظرفیتی اساسی که در مدیریت روابط، حمایت از فعالیت های اجتماعی و بینش به کیفیت روابط پرستار- بیمار سهیم است، موضوعات ارزشمندی برای مطالعه می باشند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک های دلبستگی با همدلی در دانشجویان پرستاری ساکن در خوابگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد.روش بررسی: این مطالعه در مورد 260 دانشجو (130 پسر، 130 دختر) انجام گرفت. از شرکت کنندگان خواسته شد تا پرسشنامه سبک های دلبستگی و شاخص واکنش پذیری بین فردی را تکمیل کنند. داده ها پس از جمع اوری با اسفاده از نرم افزار آماری spss نگارش 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. به منظور بررسی رابطه بین متغیر ها، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که سبک دلبستگی ایمن با همدلی همبستگی مثبت معنادار دارد و سبک دلبستگی ناایمن با همدلی همبستگی منفی معنادار داشته اند (50/0 > p). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که دلبستگی ایمن، 67% واریانس همدلی را توضیح می دهد در حالیکه شیوه دلبستگی اضطرابی 61% و شیوه دلبستگی اجتنابی 54% واریانس همدلی را تبیین می نماید (001/0= p). نتیجه گیری کلی: ارزیابی و شناخت سبک های دلبستگی پرستاران و ارتباط سبک های دلبستگی با همدلی، می تواند رهنمودهای ارزشمندی را در زمینه تامین بهداشت روانی برای دانشجویان پرستاری به همراه داشته باشد.