ارتباط خلاقیت با رضایت شغلی و سلامت روان در زنان پرستار

زمینه و هدف: یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار در پیشرفت هر سازمان خلاقیت کارکنان آن است. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین خلاقیت با رضایت شغلی و سلامت روان زنان پرستار است. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی و همبستگی بود. از میان بیمارستان های شهر بوشهر سه بیمارستان به صورت تصادفی انتخاب و از میان پرسنل پرستاری این بیمارستان ها 60 پرستار زن متاهل و مجرد شاغل در بخش های ccu و icu به صورت تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه های رضایت شغلی، سلامت عمومی و خلاقیت عابدی، پاسخ دادند. داده ها با نرم افزار spss نسخه 16 تحلیل گردید. ضریب همبستگی پیرسون برای خرده مقیاس ها و آزمون t برای مقایسه میانگین نمرات زنان پرستاران متاهل و مجرد محاسبه شد. یافته ها: مطابق نتایج بدست آمده بین علایم اضطرابی و بسط خلاقیت همبستگی منفی معنادار وجود داشت. همچنین بین علایم افسردگی با رضایت از ماهیت کار همبستگی منفی معنادار و بین علایم اختلال در کارکرد اجتماعی با رضایت از پرداخت، رضایت از ماهیت کار و نمره کل رضایت شغلی نیز همبستگی منفی معناداری وجود داشت (05/0?p). تفاوت میانگین نمرات زنان پرستار متاهل و زنان پرستار مجرد در علایم جسمانی و علایم اضطرابی سلامت روان و ابتکار و انعطاف خلاقیت معنادار بود (05/0?p) اما بین رضایت شغلی زنان پرستار متاهل و مجرد تفاوتی مشاهده نشد.نتیجه گیری کلی: با توجه به یافته های پژوهش حاضر، می توان نتیجه گرفت که با تدارک دیدن آموزش و تمرین های مربوط به توانایی ها و مهارت های خلاقانه و نیز راهکارهای افزایش رضایت شغلی در پرستاران، سطح عملکردی آنان را برای حفاظت و ارتقا سلامت روان افزایش داد.