پیش بینی های رضایت زناشویی در پرستاران زن متاهل

زمینه و هدف: زندگی زناشویی به عنوان یکی از مهمترین عوامل تاثیر گذار بر عملکرد خانواده، از عوامل مختلفی تاثیر می پذیرد که این عوامل ‌می تواند در زنان شاغل متفاوت باشد. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف پیش بینی رضایت زناشویی بر حسب متغیرهای تعارض کار-خانواده، خانواده-کار و خودکارآمدی تعارض کار-خانواده، خانواده-کار در پرستاران زن متاهل بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در سال 1391 صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه توصیفی و از نوع همبستگی بود. 240 پرستار زن متاهل از میان 8 بیمارستان وابسته به مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و مقیاس های تعارض کار-خانواده و خانواده-کار و خودکارآمدی تعارض کار-خانواده و خانواده-کار و رضایت زناشویی را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون در به نرم افزار آماری spss نسخه 16 مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بین تعارض کار-خانواده و خانواده-کار با رضایت زناشویی رابطه منفی وجود داشت(001/0 > p)، بین خودکارآمدی تعارض کار-خانواده و خودکارآمدی تعارض خانواده-کار با رضایت زناشویی، رابطه مثبت وجود داشت(001/0 > p) و تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که تعارض خانواده-کار و خودکارآمدی تعارض کار-خانواده پیش بینی کننده های رضایت زناشویی در این پرستاران هستند. نتیجه گیری کلی:با توجه به یافته ها توصیه می شود که پرستاران از دخالت دادن مسایل شغلی در مسیولیت های خانوادگی که منجر به کاهش رضایت از شغل، زندگی خانوادگی و سلامتی می شود پرهیز نموده و با معامله کردن بر سر هویت های نقش دوگانه خود بین آن ها توازن ایجاد کنند .