خودکارآمدی و ابعاد آن در بیماران دارای استومی روده ای

زمینه و هدف: افرادی که تحت عمل جراحی استومی قرار می گیرند با مشکلات متعدد جسمی، روانی و اجتماعی مواجه می شوند. از طرفی خودکارآمدی می تواند سبب پذیرفتن استومی، سازگاری با آن و بهبود کیفیت زندگی گردد. هدف مطالعه حاضر تعیین خودکارآمدی بیماران دارای استومی روده ای در ابعاد مختلف و بطور کلی بود.روش بررسی: این پژوهش مقطعی از نوع همبستگی بود. 84 بیمار دارای استومی مراجعه کننده به مراکز آموزشی درمانی منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران و انجمن استومی ایران با روش نمونه گیری در دسترس در مطالعه شرکت کردند. داده ها به وسیله فرم مشخصات فردی و مقیاس خودکارآمدی استومی جمع آوری و با استفاده از نرم افزار spss نسخه 15 و محاسبه ی میانگین ها و انحراف معیارها تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره خودکارآمدی برای هر یک از ابعاد مراقبتی (6/11?8/55) و اجتماعی (2/13?1/42)، همچنین نمره خودکارآمدی کل (6/22?98) بدست آمد. بر اساس پاسخ های بیماران؛ بیشترین میانگین نمره کسب شده در بعد خودکارآمدی مراقبت از استومی، به گویه های پیشگیری از خونریزی یا صدمه به استوما 8/0?5/4، پیروی از توصیه های پرستاران متخصص استوما برای مراقبت از آن (9/0?5/4) و پیروی از توصیه های پزشک در مورد مراقبت از استوما و الگوی تغذیه (8/0?5/4) و کمترین میانگین نمره کسب شده به گویه مراقبت از استوما در هنگام بیماری (4/1?1/3) اختصاص یافت. در بعد خودکارآمدی اجتماعی نیز بیشترین و کمترین میانگین نمره کسب شده به ترتیب به گویه های صحبت کردن با دوستان صمیمی درباره استوما (4/1?4) و داشتن رضایت جنسی مانند قبل (3/1?8/1) مربوط شد. نتیجه گیری کلی: یافته های این مطالعه می تواند جهت ارتقا دانش پرستاران مفید باشد تا بتوانند مداخلات آموزشی و حمایتی را برای بیمار و خانواده به اجرا درآورند.