تاثیر مداخله مبتنی بر شبکه اجتماعی مجازی بر اضطراب و خودکارآمدی مادران در بخش مراقبت ویژه کودکان

زمینه و هدف بستری کودک در بخش مراقبت ویژه کودکان پیامدهای مختلف جسمی، روانی و اجتماعی، افزایش استرس و کاهش خودکارآمدی را برای والدین درپی دارد. حمایت از خودکارآمدی والدین گامی برای اطمینان از اجرای موفقیت آمیز برنامه های مراقبتی در شرایط دشوار است. بنابراین ارائه مداخلات مناسب به منظور کاهش اضطراب و استرس و ارتقای خودکارآمدی والدین ضروری است. اگرچه آموزش و مراقبت مبتنی بر شبکه اجتماعی مجازی در حیطه سلامت در بیماران متعددی مورد استفاده قرار گرفته است، اما مطالعات درمورد استفاده از این فناوری در مراقبین و به ویژه در بخش مراقبت ویژه کودکان محدود است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مداخله آموزش مجازی مبتنی بر شبکه اجتماعی مجازی بر اضطراب و خودکارآمدی مادران دارای کودک بستری در بخش مراقبت ویژه کودکان انجام شد.روش بررسی در این مطالعه نیمه آزمایشی، 60 نفر از مادران دارای کودک بستری در بخش مراقبت ویژه کودکان شهرکرد در دو گروه مداخله آموزش مبتنی بر شبکه اجتماعی مجازی و کنترل وارد مطالعه شدند. نمونه گیری به روش دردسترس و در بازه زمانی اردیبهشت تا شهریور سال 1401 انجام شد. گروه آزمایش طی 4 روز و هر روز 1 جلسه 60 دقیقه ای توسط پژوهشگر تحت آموزش مجازی (پرسش و پاسخ، ارائه محتوی) قرار گرفتند. داده ها توسط پرسش نامه اضطراب استاندارد اشپیلبرگر و ابزار خودکارآمدی عمومی شوارتزر و جروسلم جمع آوری و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها میانگین نمره خودکارآمدی مادران گروه آزمایش به طور معناداری نسبت به قبل از مداخله افزایش یافت (به ترتیب قبل 4/01±19/60و بعد 5/13±21/87، p<0/001)، اما در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد (به ترتیب قبل 4/23±18/53 و بعد 5/40±19/30، p=0/393). در گروه آزمایش میانگین نمره اضطراب مادران به طور معناداری نسبت به قبل از مداخله کاهش یافت (به ترتیب قبل 5/52±47/33 و بعد 5/27±43/63، p=0/001)، اما در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد (به ترتیب قبل 6/88±48/30 و بعد 9/02±46/43، p=0/131). میانگین نمره اضطراب آشکار مادران قبل از مداخله، بعد از مداخله و همچنین تغییرات قبل و بعد از مداخله در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری نداشته است (p>0/05).نتیجه گیری پرستاران به عنوان عضو مهم تیم سلامت و باتوجه به نقش کلیدی آنان در ارتقای سلامت والدین می توانند با استفاده از اقدامات دیگری علاوه بر آموزش مجازی به کاهش اضطراب و افزایش خودکارآمدی والدین کمک کنند که در این زمینه نیاز به تحقیقات بیشتر است.

effect of a mobile-based educational program on anxiety and self-efficacy of iranian mothers with children admitted to the pediatric intensive care units

background aims admitting a child to a pediatric intensive care unit (picu) brings various physical, psychological and social consequences for parents. supporting parental self-efficacy is a step to ensure successful implementation of pediatric care. therefore, it is necessary to provide appropriate interventions to reduce anxiety and stress and improve self-efficacy of parents. although mobile-based education has been used for patients in many studies, its use for family caregivers of children admitted to picu is limited. this study aims to assess the effect of a mobile-based educational program on the anxiety and self-efficacy of mothers with children admitted to picus in iran.materials methods in this quasi-experimental study, participants were 60 mothers of children admitted to the picus of hospitals in shahrekord, iran from april to august 2022. they were selected using a convenience sampling method and were divided into two intervention and control groups. the intervention group received a mobile-based educational program for four days, one session per day, each for 60 minutes. for the control group, routine education was given by the ward nurses. data were collected by spielberger s state-trait anxiety inventory and schwarzer jerusalem s general self-efficacy scale. data were analyzed using descriptive and inferential statistics.results the mean self-efficacy score in the intervention group increased significantly compared to the pre-intervention score (from 19.60±4.01 to 21.87±5.13; p<0.001), but no significant difference was observed in the control group (from 18.53±4.23 to 19.30±5.40; p=0.393). in the intervention group, the mean anxiety score decreased significantly compared to the pre-intervention score (from 47.33±5.52 to 43.63±5.27; p=0.001) but no significant difference was observed in the control group (from 48.30±6.88 to 46.43±9.02; p=0.131). there was no significant difference between the two groups in anxiety and self-efficacy scores before and after the intervention (p>0.05).conclusion nurses can reduce anxiety and increase the self-efficacy of mothers of children admitted to picus by using other measures along with virtual education, which requires more research in this field.