ارتباط استرس شغلی با فرسودگی شغلی در بهورزان

زمینه و هدف بهورزان به دلیل بر عهده داشتن مسئولیت های متعدد در تامین سلامت بیماران تحت تاثیر عوامل متعدد استرس زا هستند که ممکن است به بروز فرسودگی شغلی در آن ها منجر شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط استرس شغلی با فرسودگی شغلی در بهورزان دانشگاه علوم پزشکی ساوه در سال 1398 انجام شد. روش بررسی پژوهش حاضر یک مطالعه همبستگی توصیفی است که بر روی همه 128 بهورز شهرستان های ساوه و زرندیه انجام شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه مشخصات جمعیت شناختی، پرسش نامه فرسودگی شغلی ماسلش و استرس شغلی اشپیلبرگر بود. برای توصیف داده ها از آمارهای توصیفی و برای بررسی ارتباط بین متغیرها از آزمون های آماری تی مستقل، تحلیل واریانس و همبستگی پیرسون در نرم افزار spss نسخه 18 استفاده شد. یافته ها میانگین نمره استرس شغلی در بین بهورزان مورد مطالعه 48/60±140/7 بود که از میانه نمره ابزار (یعنی 150) پایین تر بود. میانگین نمره فراوانی فرسودگی شغلی در بعد خستگی عاطفی 8/30±23/43، میانگین نمره فراوانی شخصیت زدایی 4/78±17/00 و موفقیت فردی 6/74±14/43 بود. بین استرس شغلی با فراوانی خستگی عاطفی (r=0.59, p<0.001) و شخصیت زدایی (p<0/001, r=0/22)، ارتباط مستقیم و معنادار و بین استرس شغلی و فراوانی موفقیت فردی (r=-0.47, p<0.001). ارتباط معکوس و معنادار وجود داشت. به این معنی که با افزایش استرس شغلی، فرسودگی در دو بعد خستگی عاطفی و شخصیت زدایی نیز افزایش و با افزایش استرس شغلی، نمره موفقیت فردی کاهش می یابد. ;نتیجه گیری بهورزان در این مطالعه دارای سطح استرس متوسط و سطح فرسودگی شغلی بالا در حیطه های شخصیت زدایی و موفقیت فردی بودند. باتوجه به میزان بالای فرسودگی شغلی و ارتباط آن با استرس شغلی در بهورزان و نظر به این که این عوامل می توانند بر کیفیت ارائه خدمات سلامتی تاثیر منفی دشته باشند، انجام مداخلات لازم برای کاهش و مدیریت استرس و فرسودگی شغلی در کارکنان بهورزی ضروری می باشد.

relationship between occupational stress and job burnout among primary healthcare workers

background aims due to having multiple tasks in ensuring the health of patients, primary healthcare workers are under many stresses that may lead to job burnout. the present study aims to determine the relationship between occupational stress and job burnout of primary healthcare workers. ;materials methods this descriptive, correlational study was conducted in 2019 on 128 primary healthcare workers in saveh and zarandieh cities, who were selected by a census method. data was collected by a demographic form, the maslach burnout inventory (mbi), and spielberger±8217;s job stress survey (jss). descriptive statistics were used to describe the data, and independent t-test, analysis of variance, and pearson correlation test were used to analyze data in spss software, version 18.results the mean score of jss was 140.7±48.6, which was lower the median score (150). the mean frequency score was 23.43±8.3 for the mbi dimension of emotional exhaustion, 17±4.78 for depersonalization, and 14.43±6.74 for personal accomplishment. occupational stress had a positive and significant relationship with the frequency of emotional exhaustion (r=0.59, p<0.001) and depersonalization (r=0.22, p<0.001), and a negative and significant relationship with the frequency of personal accomplishment (r=-0.47, p<0.001). this indicates that with the increase of occupational stress, the frequency of job burnout in two dimensions of emotional exhaustion and depersonalization increases, while the frequency of personal accomplishment decreases.conclusion primary healthcare workers in the study region have moderate occupational stress and a high level of job burnout in the areas of depersonalization and personal accomplishment. considering the high level of job burnout and its relationship with occupational stress in these healthcare workers, and the fact that these factors can have a negative impact on the quality of healthcare services, it is necessary to carry out necessary interventions to reduce and manage occupational stress and job burnout of primary healthcare workers.