ناامیدی و نگرش ناکارآمد در کودکان تحت حمایت مراکز کودکان کار جنوب شهر تهران در سال 1400

زمینه و هدف یکی از مشکلاتی که کودکان را در جوامع درحال توسعه تهدید می کند، موضوع کار کودکان است، در کودکان کار شاخص های امید به آینده نسبت به سایر همسالان کمتر بوده است. علاوه براین کارکردن در کودکان می تواند بر رشد و عملکرد شناختی کودکان تاثیر منفی بگذارد. این مطالعه با هدف تعیین ناامیدی و نگرش ناکارآمد در کودکان کار شهر تهران در سال 1400انجام شد.روش بررسی نوع پژوهش حاضر توصیفی مقطعی بود. جامعه پژوهش حاضر شامل کودکان و نوجوانان کار 10 تا 18 ساله تحت حمایت مراکز کودکان کار جنوب شهر تهران بود. تعداد 247 نفر از افراد به روش نمونه گیری مستمر وارد مطالعه شدند که این فرایند به مدت 8 ماه و از فروردین ماه تا آبان سال 1400 طول کشید . ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی، مقیاس نگرش ناکارآمد کودکان د.الساندرو و بورتون و پرسش نامه ناامیدی کودکان (chs) کازدین (1986) بود. داده های گردآوری شده با استفاده از روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار و فراوانی و درصد) و آمار استنباطی آزمون ها تحلیل واریانس، تی مستقل و ضریب هبستگی پیرسون و با سطح اطمینان 95 درصد با نسخه 16 نرم افزار spss تجزیه وتحلیل شد.یافته ها نتایج نشان داد که میانگین ناامیدی (2/60± 5/78 ) با انحراف معیار در سطح مطلوب بود، در بین ابعاد ناامیدی، میانگین نمره بعد انتظارات آینده (1/87±3/87) در ناامیدی بیشتر از بعد شادکامی (1/39±2/00) بوده است. میانگین نگرش ناکارآمد در مطالعه،74/11±96/16 بوده است. ناامیدی تنها با وضعیت کار کودکان مورد پژوهش ارتباط معنادار آماری داشته است (0/029=p). بین نگرش ناکارآمد و ناامیدی کودکان کار همبستگی معنا دار آماری وجود نداشت (p>0/050). ناامیدی تنها با وضعیت کار کودکان مورد پژوهش ارتباط معنا دار آماری داشته است (0/029=p)،نتیجه گیری توصیه می شود مطالعات مداخله ای با هدف ارتقای بعد انتظارات آینده ناامیدی کودکان صورت گیرد و در مداخلات آینده به کودکان کار که تحت سرپرستی سایرین غیر از پدر و مادر هستند، تمرکز ویژه ای شود. باتوجه به فقدان ارتباط معنا دار بین نگرش ناکارآمد و ناامیدی کودکان تحت حمایت مراکز کودکان کار جنوب شهر تهران پیشنهاد می شود، متغیرهای میانجی و مداخله گر مورد پژوهش قرار گیرد.

hopelessness and dysfunctional attitude in children under the support of child labor centers in the south of tehran in 2021

background & aims one of the problems that threatens children in developing countries is the issueof child labor. working children have lower hope for the future than their normal peers. working inchildhood can have a negative effect on the growth and cognitive performance of children. this studyaims to investigate the prevalence of hopelessness and dysfunctional attitudes in working children ofsouthern tehran.materials & methods this is a descriptive-cross-sectional study. the study population consists of all workingchildren and adolescents engaged in child labor aged 10-18 years under the support of child laborerssupport centers in the south of tehran. of these, 247 were selected for the study using a continuoussampling method that lasted 8 months from april to november 2021. the data collection tools were ademographic checklist and the children's dysfunctional attitude scale (das) of d’alessandro and burton,and the children's hopelessness scale (chs) of kazdin (1986). the collected data were analyzed usingdescriptive statistics (mean, standard deviation, frequency and percentage) and inferential statistics(analysis of variance, independent t-test, and pearson's correlation test) in spss software, version 16.the significance level was set at 0.05.results the results showed that the average score of hopelessness (5.78±2.60) with a standard deviationof 5.78±2.60 was at a favorable level, among the dimensions of hopelessness, the average score ofthe dimension of future expectations (3.87±1.87) in hopelessness was higher than the dimension ofhappiness (2.00±1.39). the average ineffective attitude in the study was 96.16±74.11. hopelessness onlyhad a statistically significant relationship with the work status of the children in the study (p=0.029).there was no statistically significant correlation between ineffective attitude and hopelessness ofworking children (p<0.050). hopelessness only had a statistically significant relationship with the workstatus of the children in the study (p=0.029).conclusion it is recommended that interventional studies be conducted to improve the futureexpectations of children, and focus more on working children whose guardian is someone other thanparents. given the lack of a significant relationship between dysfunctional attitudes and hopelessnessin working children in the south of tehran, it is recommended that the mediating and confoundingvariables be investigated.