تاثیر بیان نوشتاری احساسات بر شدت علائم گوارشی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر

زمینه و هدف: سندرم روده تحریک‌پذیر یکی از شایع‌ترین اختلالات عملکردی دستگاه گوارش است که به شکل قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد مبتلا اثرگذار است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر بیان نوشتاری بر کاهش شدت علائم گوارشی بیماران با سندرم روده تحریک‌پذیر انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی که در سال 1398 انجام شد، 71 بیمار مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر مراجعه‌کننده به درمانگاه‌های گوارش بیمارستان‌های فیروزگر و رسول اکرم (ص) تهران بر اساس معیارهای ورود، به روش مستمر انتخاب و به روش تصادفی بلوک‌بندی و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. پرسش‌نامه مشخصات جمعیت‌شناختی و شاخص شدت علائم (siibs) توسط هر دو گروه تکمیل شد. در گروه آزمایش، یک دفترچه سفید دارای فرمت خاص جهت بیان نوشتاری در اختیار آزمودنی‌ها قرار گرفت. بیان نوشتاری بیمار در طول یک ماه، هفته‌ای یک بار، و هر بار به مدت 15 الی 30 دقیقه در منزل انجام شد. پس از یک ماه، مجدداً پرسش‌نامه si ibs توسط هر دو گروه تکمیل شد. در پایان اطلاعات پرسش‌نامه‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 16 مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: پس از انجام مداخله، شدت علائم گوارشی در گروه آزمایش به طور معنی‌داری نسبت به قبل از مداخله کاهش یافت (0/016=p). با این حال، بین میانگین نمرات شدت علائم گوارشی دو گروه آزمایش و کنترل یک ماه بعد از مداخله‌، اختلاف معنی‌دار آماری مشاهده نشد (0/438=p).نتیجه‌گیری: اجرای بیان نوشتاری در مطالعه حاضر هر چند اختلاف آماری معنا داری در نمره شدت علائم گوارشی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر ایجاد نکرد، اما با کاهش شدت علائم گوارشی بیماران گروه آزمایش همراه بود. این مداخله غیردارویی می‌تواند به عنوان روشی کاربردی و آسان همراه با درمان‌های دارویی برای مبتلایان به این سندرم در نظر گرفته شود.

The Effect of Written Expression on Severity of Gastrointestinal Symptoms in Patients With Irritable Bowel Syndrome

Background Aims: Irritable Bowel Syndrome (IBS) is one of the most common gastrointestinal disorders that significantly affects patients #39; quality of life. This study aimed to determine the effect of written expression on the severity of gastrointestinal symptoms in patients with IBS. Materials Methods: This clinical trial study was conducted in 2019 on 71 patients with IBS who were referred to the gastrointestinal clinics of Firoozgar and Rasoul Akram hospitals in Tehran, were selected using a continuous sampling method based on inclusion criteria and randomly (permuted block randomization) assigned to two control and intervention groups. A questionnaire on demographic characteristics and symptom severity index (SIIBS) was completed by both groups. A white booklet with a particular format was given to each participant to express their emotions in writing in the intervention group. A weekly written expression of the patient #39;s feelings for 1530 min was done at home for one month. After one month, the SIIBS questionnaire was completed again by both groups. Finally, the questionnaires were analyzed using SPSS v. 16 software.Results: After the intervention, the severity of gastrointestinal symptoms in the experimental group decreased significantly compared to before the intervention (P= 0.016). However, there was no statistically significant difference between the mean scores of gastrointestinal symptoms in the experimental and control groups one month after the intervention (P= 0.438).Conclusion: Execution of written expression in this study did not cause a statistically significant difference in the score of gastrointestinal symptoms in patients with irritable bowel syndrome but was associated with a decrease in the severity of gastrointestinal symptoms in patients in the experimental group. This nonpharmacological intervention can be considered a practical and easy method and pharmacological treatment for patients with this syndrome.