تاثیر یادگیری الکترونیکی تعاملی بر دانش پرستاران مراقبت ویژه Icu در زمینه بیماری دلیریوم

زمینه و هدف: دلیریوم یکی از حادترین و رایج‌ترین اختلالات شناختی با علل پیچیده در میان بیماران بستری در بیمارستان می‌باشد که امروزه به عنوان یکی از معضلات شایع در بین بیماران بستری در بخش‌های مراقبت ویژه در سراسر جهان محسوب می‌شود. از آن جا که بیماران بستری در این بخش‌ها در معرض بسیاری از بیماری‌های فیزیولوژیک تهدیدکننده زندگی قرار داشته و با چالش‌های بسیاری دست به گریبانند، موجب گردیده تا روند مراقبت از این بیماران برای پرستاران بسیار دشوار باشد. این امر موجب شده است تا مدیریت دلیریوم را به عنوان یکی از اجزای مهم مراقبت معمول در این بیماران برای پرستاران بخش‌های مراقبت ویژه بسیار سخت و طاقت فرسا نماید. بالا بودن میزان ابتلا و شیوع این اختلال در بخش‌های مراقبت ویژه، هر ساله هزینه‌های زیادی را بر سیستم بهداشتی و درمانی کشورها و فشار مراقبتی زیادی را بر پرستاران تحمیل می‌نماید و در نهایت منجر به بروز پیامدهای متعدد زیان‌باری در افراد مبتلا می‌گردد. علیرغم اهمیت این سندرم و در دسترس بودن ابزارهای گوناگون غربالگری آن، مراقبت از این بیماران توسط پرستاران در سطح پایینی قرار دارد. از آن جایی‌که تیم پرستاری به عنوان یکی از اعضای کلیدی و مهم در بخش‌های مراقبت ویژه بوده و به طور دایم با بیماران در ارتباط هستند، می‌توانند نقش مهمی در پیشگیری و پیامدهای بالینی و مدیریت این اختلال ایفاء نمایند زیرا راهبردهای جلوگیری از بروز و ابتلا به دلیریوم یا کوتاه شدن مدت آن با توجه به نوع مراقبت‌های ارایه شده توسط این گروه حرفه‌ای که به صورت تمام وقت بر بالین بیماران بدحال مراقبت‌های لازم را انجام می‌دهند، بسیار موثر می‌باشد. یکی از عوامل مرتبط با مراقبت ضعیف در بین پرستاران، کمبود دانش کافی و موثر برای شناسایی دلیریوم است. بنابراین افزایش دانش آن‌ها می‌تواند به شناسایی به موقع و مدیریت صحیح و بهینه این اختلال کمک نموده و در نهایت به جلوگیری از بروز عوارض پایدار، ناتوانی و دمانس مغزی، اقامت طولانی مدت در بخش ویژه یا بیمارستان و کاهش مرگ کمک نماید. اگرچه آموزش به عنوان یک عامل مهم از راهبردهای پیشگیری و درمان دلیریوم شناخته شده است، نوع و شیوه یادگیری و یاددهی و استفاده از روش‌های مختلف برای آموزش پرستاران در مورد دلیریوم نیز می‌تواند در این امر تاثیرگذار باشد. امروزه پیشرفت‌های روزافزون در امر تکنولوژی آموزشی، موجب جایگزینی استفاده از روش‌های نوین به جای روش‌های سنتی شده است. به دلیل دسترسی آسان به محتوای آموزشی و استفاده از مکانیسم بازخورد تعاملی یادگیری الکترونیکی تعاملی به عنوان یک رویکرد جایگزین جهت آموزش به گروه‌های بزرگ توصیف شده و روشی انعطاف‌پذیر و مقرون به صرفه‌تر از روش‌های آموزش سنتی را ارائه می‌دهد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر یادگیری الکترونیک تعاملی بر دانش پرستاران مراقبت ویژه درخصوص دلیریوم صورت گرفت.روش بررسی: این مطالعه نیمه‌تجربی به روش پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بر روی 88 پرستار شاغل در بخش‌های مراقبت‌های ویژه دو بیمارستان آموزشی منتخب دانشگاه علوم پزشکی لرستان در سال 1398 که به روش تمام شماری انتخاب شدند، انجام گرفت. در پژوهش حاضر به روش تمام شماری با توجه به معیار‌های ورود پرستاران از جامعه مورد پژوهش وارد مطالعه شدند و پس از کسب رضایت آگاهانه از نمونه‌های پژوهش، بیمارستان شهید رحیمی به عنوان گروه مداخله و بیمارستان شهداء عشایر به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. به منظور جلوگیری از آلودگی یک بیمارستان به عنوان مداخله و دیگری به عنوان کنترل انتخاب شدند. مداخله شامل استفاده از محتوای یادگیری الکترونیکی تعاملی به صورت چهار خروجی نرم افزار story line با موضوعات تعریف دلیریوم، ویژگی‌های آن، علایم بالینی، انواع دلیریوم به مدت 16 دقیقه، عوامل مستعد‌کننده و تسریع‌کننده بیماری و راه‌های پیشگیری به مدت 20 دقیقه، درمان به مدت 23 دقیقه و راهبردهای تشخیص و ابزارهای غربالگری بیماری به مدت 22 دقیقه به انضمام سئوالات مرتبط با هر بخش بود. محتوای آموزشی بر روی سایت بیمارستانی که به عنوان محیط مداخله در نظر گرفته شده بارگذاری و لینک آن به مدت دو ماه در اختیار پرستاران گروه مداخله قرار گرفت بلافاصله قبل و دو ماه پس از ورود به مطالعه، داده‌ها با استفاده از پرسشنامه دانش پرستاران در مورد دلیریوم (dkq) در دو گروه سنجیده شد. پس از جمع‌آوری داده‌ها، تحلیل آن‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل، تی زوجی، مجذور کای اسکوئر، آزمون دقیق فیشر و اندازه اثر در نرم افزار spssنسخه 16 انجام شد.یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که نمرات دانش پرستاران icu و ابعاد آن پس از یادگیری به شیوه الکترونیکی تعاملی در گروه مداخله به طور معنی‌داری در مقایسه با گروه کنترل بالاتر بود (0.001

The Effect of Interactive E-learning on the Knowledge of ICU Nurses Regarding Delirium

Background Aims: Delirium is one of the most acute and prevalent cognitive disorders with complex causes among hospitalized patients and is also considered to be a common issue in the patients admitted to intensive care units (ICUs) worldwide. As the patients admitted to ICUs are exposed to numerous lifethreatening physiological diseases and health challenges, their care process is extremely difficult to nurses. As such, the management of delirium as an important component of the routine care of these patients is highly demanding and challenging for ICU nurses. The high incidence and prevalence of this disorder in ICUs imposes significant costs on the healthcare system of countries and is also a strain of care for nurses, which ultimately leads to numerous adverse consequences in the affected individuals. Despite the importance of this syndrome and availability of various screening tools, the care level of these patients by nurses is rather poor. Since the nursing team is a key element in ICUs and in constant contact with patients, nurses could play a key role in the prevention of the clinical consequences and management of delirium since the preventative strategies for the occurrence and development of delirium or shortening its duration is highly effective owing to the provided care by these healthcare professionals, who provide fulltime care to critically ill patients. Lack of sufficient and effective knowledge regarding delirium is an important factor associated with poor nursing care to identify this disorder. Therefore, increasing their knowledge could help with the timely identification and accurate and optimal management of the disorder, which in turn prevent the permanent complications, disabilities, and cerebral dementia, lengthy ICU admission, and reducing the associated mortality. Although education is recognized as an important factor in delirium prevention and treatment strategies, the type and methods of education and use of various approaches to the training of nurses on delirium could also be effective in this regard. Today, the advancement in educational technology has prompted the use of new methods as an alternative to traditional methods. Considering the easy access to educational contents and use of interactive feedback mechanisms, interactive elearning has been described as an alternative approach to the teaching of large groups and offers a more flexible and costeffective method than traditional teaching methods. The present study aimed to assess the effects of interactive elearning on the knowledge of ICU nurses regarding delirium.Materials Methods: This quasiexperimental study was conducted with a pretestposttest design and a control group on 88 ICU nurses of two teaching hospitals affiliated to Lorestan University of Medical Sciences, Iran in 2019. The subjects were selected via counting sampling. Based on the sampling method and inclusion criteria of the study, the nurses were selected. After obtaining informed consent from the research units, Shahid Rahimi Hospital was selected as the intervention group, and Shohada Ashayer Hospital was considered as the control group. In order to prevent contamination, one hospital was selected as the intervention, and another was selected as the control. The intervention involved the use of interactive elearning contents in the form of four outputs of the Storyline software with various definitions of delirium and its characteristics, clinical symptoms, and types of delirium (16 minutes), as well as the predisposing and accelerating factors of the disease and preventive methods (20 minutes). In addition, the duration of the treatment was 23 minutes, and the diagnostic strategies and screening tools were presented for 22 minutes, along with the questions of each ward. The educational contents were uploaded on the hospital site that was considered as the intervention environment, and its link was provided to the nurses of the intervention group for two months. Immediately before and two months after enrollment, the obtained data were assessed using the delirium knowledge questionnaire (DKQ) in both groups. After data collection, data analysis was performed in SPSS version 16 using independent and paired ttest, Chisquare, Fisherchr('39')s exact test, and effect size.Results: The knowledge scores of the ICU nurses and its dimensions were significantly higher in the intervention group compared to the control group after the interactive elearning (P<0.001). However, no significant differences were observed in the control group in this regard after the interactive elearning compared to before the intervention (P>0.05). In general, the effect of interactive elearning on the knowledge of the intervention group (2.22 and 1.29) was 1.75, which showed the large effect of training on increasing the knowledge of the nurses in the intervention group compared to the control group. In addition, the changes in the total score of knowledge in the intervention group were more significant compared to the control group, so that education could increase the knowledge of the nurses. The higher effect size than 0.8 after the intervention in the total score and scores of the subscales of knowledge indicated the large impact of interactive elearning on the increased knowledge of delirium and its subscales in the nurses.Conclusion: The results of the study showed the positive effect of interactive elearning on the knowledge of the nurses in the intervention group compared to the control group working in the ICUs of the research environments. Therefore, the use of interactive elearning was effective in improving the knowledge of the ICU nurses, and this educational method is recommended for the training of health workers, especially nurses and nursing students. Although the changes in knowledge scores and subscale scores of delirium symptoms, signs, and consequences were positive in both groups, the increase in the scores was more significant in the intervention group compared to the control group, which could be attributed to interactive elearning. Although the knowledge score was observed to decrease in both subscales of the risk factors and causes of delirium and disease management and prevention strategies in the control group, the changes in the knowledge scores of the intervention group increased after training in these subscales. Therefore, the decreased knowledge score in the control group may be due to the lack of interactive elearning, while the increase in the scores of the intervention group was attributed to interactive elearning.