آمادگی استادان گروه‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی ایران در زمینه تربیت دانشجوی بین الملل

زمینه و هدف: یکی از ارکان اساسی فرآیند بین المللی‌سازی آموزش پزشکی ارزیابی آمادگی جهت حضور در بازار آموزش بین المللی است. داده‌های این ارزیابی می‌تواند پایه‌ای برای تعیین سیاست‌ها و جهت‌دهی برنامه‌ریزی‌های دانشگاه باشد. این پژوهش با هدف تعیین آمادگی استادان گروه‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی ایران برای تربیت دانشجوی بین الملل صورت گرفت.روش بررسی: در این پژوهش توصیفی مقطعی، که در 9 دانشکده و 88 گروه آموزشی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1397-1398 انجام شد، از 900 پرسشنامه ارسالی برای اعضای هیئت علمی دانشگاه، 378 نفر پرسشنامه‌ها را تکمیل کردند. روش جمع‌آوری داده‌ها خودگزارشی و ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر نگرش و نیز توانمندی استادان در زمینه تربیت دانشجوی بین الملل بود. پرسشنامه به صورت الکترونیک و در پنج نوبت به ایمیل استادان ارسال شد. نهایتاّ داده‌های پژوهش با آمار توصیفی و استنباطی (anova، تست تعقیبی شفه، t مستقل، آزمون دقیق فیشر و کای اسکوئر) در نرم افزار spss نسخه 16 تحلیل شد.یافته‌ها: میانگین نمره نگرش و توانمندی واحدهای مورد پژوهش در زمینه تربیت دانشجوی بین الملل نسبتاّ مطلوب و به ترتیب 8/65 ± 53/14 و 5/17 ± 23/32 بود. براساس نتایج، 61/4 درصد واحدهای مورد پژوهش تمایلی برای همکاری در تربیت دانشجوی بین الملل نداشتند. علل مرتبط با نداشتن تمایل به همکاری در تربیت دانشجوی بین الملل، در دو طبقه علل فردی و دانشگاهی و علل مرتبط با تمایل به همکاری به چهار دسته علل فردی و حرفه‌ای، گروه آموزشی، دانشگاهی و کشوری دسته بندی شدند. نتیجه‌گیری کلی: براساس یافته‌ها، ضروری است بستر و زیرساخت‌های لازم در جهت بین المللی‌سازی دانشگاه فراهم شود و در راستای بهبود نگرش و ارتقای توانمندی استادان برای همکاری در تربیت دانشجوی بین الملل برنامه‌های انگیزشی و توانمندسازی توسط مسئولین دانشگاه طراحی گردند

The Preparedness of the Faculty Members of Iran University of Medical Sciences for the Training of International Students

Background Aims: An inherent element of the internationalization process of medical education is the assessment of preparedness to enter the international education market. The data obtained from such assessments could lay the basis for determining the policies and orientation of university planning. The present study aimed to determine the preparedness of the faculty members of Iran University of Medical Sciences for the training of international students.Materials Methods: This descriptive, crosssectional study was conducted at nine faculties and 88 departments of Iran University of Medical Sciences in Tehran, Iran during 20182019. In total, 900 questionnaires were distributed, and 378 faculty members completed the questionnaires. Data were collected in a selfreport manner using a researchermade questionnaire regarding the attitude and empowerment of lecturers in the training of international students. Electronic questionnaires were sent to the faculty members five times via email. Data analysis was performed in SPSS version 16 using the analysis of variance, Scheffe test, independent ttest, Fisher's exact test, and Chisquare.Results: The mean scores of the attitude and empowerment of the studied units regarding the training of international students were 53.14 ± 8.65 and 23.32 ± 5.17, respectively, which were considered relatively favorable. In addition, 61.4% of the studied units were not willing to cooperate in the training of international students. The main causes of willingness to partake in international training were classified as individual, professional, educational department, academic, and national categories. In addition, the causes of unwillingness were classified as individual and academic categories.Conclusion: According to the results, it is essential to provide the necessary infrastructures for university internationalization, as well as programs by the university authorities to improve the attitude and ability of faculty members to collaborate in international student training.