رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و ارتباط آن با خودکارآمدی در بهورزان

زمینه و هدف: رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت یکی از معیارهای عمده تعیین کننده سلامت می باشد. امروزه اعتقاد بر این است که افراد برای این که بتوانند در تغییر رفتار و ارتقای سلامت خود موفق باشند، باید از خودکارآمدی لازم برخوردار باشند. هدف این مطالعه تعیین رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و ارتباط آن با خودکارآمدی در بهورزان شهرستان ارومیه می باشد.روش بررسی : این مطالعه با روش توصیفی - تحلیلی، روی 301 بهورز خانه های بهداشت مراکز بهداشتی درمانی روستایی شهرستان ارومیه در سال 1393 صورت گرفت. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای مشتمل بر خصوصیات جمعیت شناختی، رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت(health promoting lifestyle profileii) و خودکارآمدی عمومی شرر (sherer) بود. داده ها با آزمون های آماری کای دو و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه تحلیل شدند.یافته ها: میانگین نمره کلی رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در بهورزان (24/4) 136/4 بود. بیشترین نمره در بعد مسئولیت پذیری سلامت (7/37) 35/37 و کمترین نمره در بعد فعالیت بدنی (5/26) 13/25 بدست آمد. نتایج این مطالعه نشان داد که بین خودکارآمدی و نمره کلی رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و تمام زیر دامنه های آن همبستگی مثبت و معنی داری وجود داشت. (0/001>p) همچنین بین رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت با سطح اقتصادی، تحصیلات و جنس ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (0/05>p).نتیجه گیری کلی: با توجه به اهمیت رفتارهای ارتقا دهنده سلامت در بهورزان و تاثیری که خودکارآمدی بر این رفتارها دارد به نظر می رسد برنامه های آموزشی در راستای افزایش خود کارآمدی می تواند در تقویت رفتارهای ارتقا دهنده سلامت بهورزان موثر باشد.

Health Promoting Behaviors and their Relationship with Self-efficacy of Health Workers

AbstractBackground Aims: Health promoting behaviors are one of the main criteria for determining health. Nowadays, it is believed that for being successful in behavior change and health promotion, people should have sufficient selfefficacy. This study aimed to determine health promoting behaviors and its relationship with selfefficacy health workers in Urmia.Materials Methods: This descriptiveanalytical study was conducted on 301 health house workers in rural health centers of Urmia in 2015. Data were collected using the questionnaire consisted of demographic characteristics, health promoting behaviors (Healthy Lifestyle Questionnaire) and Sherer et.al. General Selfefficacy Scale. Reliability and validity of the questionnaire were confirmed in previous studies. Data were analyzed by chisquare test and ANOVA.Results: The mean score of health promoting behaviors of health workers was 136.4 (24.4). The highest score was in the health responsibility dimension 35.37 (7.37) and the lowest score was in physical activity dimension 13.25 (5.26). The result showed that selfefficacy had a positive significant correlation with health promoting lifestyle and all of its subdomains (P < 0001). There was also a significant relationship between health promoting lifestyle and economic level, education, and gender (P < 0.05).Conclusion: Given the importance of health promoting behaviors of health workers and the effects of selfefficacy on these behaviors, it seems that training programs can be effective in promoting health behaviors of health workers in order to increase selfefficacy.