اثرات باریکه الکترونی بر میزان اکسیداسیون چربی در سوسیس

مقدمه: تیمار پرتودهی یکی از بهترین روش ها برای افزایش عمر مفید گوشت بدون اثرات سوء مغذی و ویژگی های حسی است. اگرچه باریکه الکترونی امکان ایجاد تغییراتی در مواد غذایی را دارد، اما به عنوان آسان ترین روش پرتودهی شناخته شده است . باریکه الکترونی دوستدار محیط زیست، کم هزینه و یک جایگزین موثر غیر وقت گیر نسبت به دیگر روش های آلودگی زدایی است. اکسیداسیون چربی می تواند در گوشت پرتودهی شده تولید شود. هدف از این مطالعه ارزیابی میزان اکسیداسیون چربی در سوسیس های پرتودهی شده است. یافته های این مطالعه می تواند در کنترل، ارتقا ایمنی مواد غذایی و ویژگی های کیفیتی در صنایع غذایی اثر بخش باشد.روش بررسی: سوسیس از مرکز تولیدی تهیه شد، سوسیس چرخ شده به منظور آنالیز تیوباربوتیریک اسید مخلوط و به قسمت های 25 گرمی تقسیم شد. نمونه ها شامل یک گروه شاهد و چهار گروه تیمار بودند. سوسیس های بسته بندی شده در معرض دوز های 0، 1، 2، 3 و 5 کیلوگری قرار گرفته و در روز های مختلف 0، 5، 10 و 30 بررسی شدند.یافته ها: میزان تیوباربوتیریک اسید با گذر زمان افزایش یافت. در دوز های مختلف ارتباط معنی داری مشاهده شد (05/0>p)، اما بیشترین میزان تیوباربوتیریک اسید در دوز 3 کیلو گری مشاهده شد.نتیجه گیری: بکارگیری باریکه الکترونی در دوز های پایین تاثیر سوئی بر اکسیداسیون چربی در سوسیس ندارد. پرتودهی این محصولات با افزودن آنتی اکسیدان ها می تواند در کاهش یا پیشگیری اکسیداسیون چربی موثر باشد.