بررسی دیدگاه زنان و مردان تک فرزند خوزستانی درباره فرزندآوری :یک پژوهش کیفی

مقدمه: در سال های اخیر، تحولات جمعیت شناختی چشمگیری در دنیا رخ داده است.یکی از مهم ترین این تغییرات، کاهش بی سابقه باروری در تمام مناطق دنیا بوده است. به موازات این تحولات، جمهوری اسلامی ایران نیز تغییرات گسترد ه ای را تجربه کرده، به طوریکه طی سه دهه گذشته، میزان باروری در ایران به طرز حیرت انگیزی کاهش یافته است. هدف از مطالعه حاضرتفسیر دیدگاه زنان و مردان تک فرزند خوزستانی درباره فرزندآوری بود تابه این پرسش اصلی که کدامیک از عوامل ،تاثیرگذار بر امر گرایش به فرزندآوری در استان خوزستان است، پاسخ مناسب دهد. روش:مشارکت کنندگان در این مطالعه شامل 35 نفر از جمعیت زنان و مردان در محدوده سنی 45-15 سال بودند که بطور هدفمند از مراکز بهداشت و درمان شرق و غرب اهواز در سال 94-1393 انتخاب شده بودند.داده های بدست آمده به روش تجزیه و تحلیل محتوا (thematic analysis ) تحلیل شد. یافته ها :دو طبقه عمده شامل مولفه هایی که باعث سوق دادن زوجین به فرزندآوری (قومیت، عزت نفس والدین، احساس مثمر ثمر بودن) و مولفه هایی که مانع سوق دادن زوجین به فرزندآوری(اقتصاد،شغل والدین،وظیفه وبیماری والدین) می شوند ارایه گردید. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش ، تجربیات زوجین از فرزندآوری بود.تقویت عواملی که باعث سوق دادن زوجین به فرزندآوری و همچنین از بین بردن عواملی که مانع فرزندآوری می شوند پایه ای برای آموزش و راهکاری مناسب بمنظور قدم برداشتن در راستای سیاستهای جدید جمعیتی کشور و ترغیب زوجین به فرزندآوری بودند.

Views of Khuzestani’s men and women with single child about childbearing: a qualitative study

Introduction: During the recent years, significant demographic changes have occurred in the world. One of the most important changes has been an unprecedented decline in fertility in all regions of the world. Parallel to these changes, the Islamic Republic of Iran has experienced extensive changes, So that during the last three decades, the fertility rate in Iran has fallen astonishingly. The aim of this study was to interpret the views of Khuzestani men and women with one child about childbearing. This study tries to answer the question concerned with factors influencing the tendency to childbearing in Khuzestan province. Methodology: Participants in the study included 35 male and female people aged from 45 to 15 years old. They were purposefully selected from health centers in East and West of Ahvaz in 139394. The obtained data were analyzed using Thematic Analysis. Results: Two main classes of factors that drive the couples to childbearing (ethnicity, parents' selfesteem, a sense of being productive) and the ones that prevent couples from childbearing (economic, parental occupation, parental responsibility and diseases) are presented. Conclusion: The results of this research show the experiences of couples about childbearing. Strengthening the factors that drive the couples to childbearing and also removing barriers to this phenomenon provide the basis for education and a way to step in line with the new policy to encourage population and couples in their childbearing.