بررسی رابطه حمایت اجتماعی ادراک‌شده با آشفتگی روان‌شناختی در دانشجویان و نقش واسطه‌ای ناگویی هیجانی دانشجویان دانشگاه تبریز

مقدمه: حمایت اجتماعی اداره شده و ناگویی هیجانی از مهم‌ترین عوامل مرتبط با آشفتگی روانشناختی دانشجویان هستند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه حمایت اجتماعی ادراک‌شده با آشفتگی روان‌شناختی در دانشجویان و نقش واسطه‌ای ناگویی هیجانی دانشجویان دانشگاه تبریز بود. روش بررسی: روش پژوهش بنیادی و به‌صورت توصیفی-همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود .جامعه آماری شامل دانشجویان هرد و جنس  تمامی رشته ها و همه مقاطع تحصیلی دانشگاه تبریز در سال 1402 بود که از میان آن‌ها، 203 نفر به روش تصادفی برگزیده شدند. ابزارهای جمع‌آوری داده‌ها شامل مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو(1994)، مقیاس استرس، اضطراب و افسردگی لاویبوند و لاویبوند(1995) و پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک‌شده زیمت(1998) بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها در بخش توصیفی با نرم‌افزار spss نسخه 26، شاخص‌های مرکزی و پراکندگی بررسی و برای آزمون فرضیه‌ها از تحلیل مسیر با نرم‌افزار amos استفاده شد.  یافته‌ها: اثر مستقیم حمایت اجتماعی ادراک‌شده بر ناگویی هیجانی منفی (p<0/001). و اثر مستقیم ناگویی هیجانی بر آشفتگی روان‌شناختی مثبت و معنی‌دار بود (p<0/001). اما اثر مستقیم حمایت اجتماعی ادراک‌شده بر آشفتگی روان‌شناختی معنی‌دار نبود(p>0/190). همچنین اثر غیرمستقیم حمایت اجتماعی ادراک‌شده بر آشفتگی روان‌شناختی از طریق ناگویی هیجانی منفی و معنی‌دار بود(p<0/001) نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد ناگویی هیجانی به عنوان یک میانجی مهم و با تاثیر منفی بین حمایت اجتماعی ادراک‌شده با آشفتگی روان‌شناختی دانشجویان عمل می‌کند. پیشنهاد می‌شود برای کاهش ناگویی هیجانی در دانشجویان، تقویت شبکه‌های حمایتی و آموزش مهارت‌های ارتباطی صورت گیرد. همچنین برگزاری دوره‌های آموزشی در محیط‌های دانشگاهی می‌تواند به بهبود سلامت روان و کاهش آشفتگی روانشناختی کمک کند.

investigating the relationship between perceived social support and psychological distress in students and the mediating role of emotional incompetence among students of tabriz university

introduction: perceived social support and alexithymia are among the most important factors associated with psychological distress in students. the aim of the present study was to investigate the relationship between perceived social support and psychological distress in students and the mediating role of alexithymia in tabriz university students.methods: the research method was fundamental and descriptive-correlational path analysis. the statistical population included students of both genders, all majors, and all levels of education at tabriz university in 2023, from which 203 individuals were randomly selected. data collection tools included the toronto alexithymia scale (1994), the lovibond and lovibond stress, anxiety, and depression scale (1995), and the zimet perceived social support questionnaire(1998). for data analysis in the descriptive section, central tendency and dispersion indices were examined using spss version 26 software, and path analysis with amos software was employed to test the hypotheses.results: the direct effect of perceived social support on emotional alexithymia was negative (p<0/001), and the direct effect of emotional alexithymia on psychological distress was positive and significant (p<0/001). however, the direct effect of perceived social support on psychological distress was not significant (p>0/190). additionally, the indirect effect of perceived social support on psychological distress through emotional alexithymia was negative and significant(p<0/001).conclusion: the results of this study show that emotional alexithymia acts as an important mediator with a negative effect between perceived social support and psychological distress in students. it is suggested that strengthening support networks and providing training in communication skills should be carried out to reduce emotional alexithymia in students. furthermore, holding training courses in university environments can help improve mental health and reduce psychological distress.